Erika citytript: Vancouver.

Vancouver. Metropool aan de Canadese westkust. Perfect gepositioneerd tussen bergen en oceaan. Bedeeld met een heerlijk klimaat. Echte zomer én echte winters. Voorzien van strand en bos. En vaak genoemd als één van de meest leefbare steden ter wereld. Geef toe, een stad die je wil zien. Wil voelen zelfs. And so we did. Ter land, ter zee en in de lucht.

Where to sleep?

  • Het Sylvia-hotel is één van de oer-hotels in Vancouver. Heel klassiek van stijl, maar doordrongen van de stadsgeschiedenis. Het enige hotel ook, vlak aan het strand. En aan Stanley Park. De service was er perfect en het eten heel erg lekker.
  • We hebben later in onze reis ook nog overnacht in het Pacific Gateway Hotel. Een toppertje vlakbij de luchthaven. En onze laatste nacht brachten we door in het poepsjieke Fairmont Hotel. Een giga kasteel als het ware, in downtown Vancouver. De beste views op de stad, gewoon vanuit je kamer. Boek via een reisagent, zoals Siel Canada, en je krijgt zeker een goeie deal.

Where to go?

  • First en second beach, het zwembad, de totempalen én de speeltuintjes in Stanley Park. Coolste park ever trouwens. Wat een groene long, wat een scenery. Je kan er wandelen, spelen, zwemmen, rakelings passeren met de wagen zelfs. Maar om het echt te ervaren, moet je een dag de fiets op. Vooral het laatste stuk langs de seawall is adembenemend mooi.
  • Het hippe Kitsilano beach. Leuke resto’s om de hoek en met wat geluk een coole performance in het park.
  • Granville Island. Shoppen op en rond de beroemde Food Market.
  • Gastown is een toeristische, maar heel gezellige wijk.

Must do?

  • Huur een fiets. Deden wij bij Owl bikes, vlakbij het Sylvia hotel.
  • Met een watervliegtuigje boven de stad en de surroundings cirkelen. Boek je gewoon de dag zelf!
  • Met het veerbootje naar Granville Island. Veel charmanter dan er naartoe rijden met de wagen. Makkelijk ook dat je geen parkeerplaats hoeft te zoeken op het kleine, drukke schiereiland.
  • Wuiven naar de immense cruise-schepen aan Canada Place.
  • Naar de Gay Pride gaan kijken (begin augustus).

Must NOT see/do/whatever?

  • Tegen de richting rijden in Stanley Park. Er geldt éénrichtingsverkeer in het park. En wij hadden dat nét iets te laat door.
  • Veel bezienswaardigheden verwachten. Vancouver is een heel aangename stad, maar moet het vooral hebben van haar park en haar goeie vibes. Niet van de indrukwekkende monumenten of gebouwen.

Wij reisden naar Canada met Air&Rail van Air France.

Comfy naar Canada met Air & Rail van Air France.

Mijn favoriete luchthaven is een treinstation. Dat weet ik nu wel zeker.
Ik had de formule eerder al ontdekt
, maar ik heb ze nu, voor onze trip naar Canada, ook effectief uitgetest. En geweldig hard goedgekeurd.

Wat een verwennerij. Wat een gemak. Een half uurtje voor de TGV vertrekt, check je je gezelschap en je bagage in aan de balie van Air France in Brussel-Zuid. Je drinkt vervolgens nog snel een koffie in de lounge aan de overkant en daarna installeer je je rustig in een 1e klasse-wagon. Je houdt jezelf en je kinderen even bezig met een boekje, een speeltje of een hapje. En iets meer dan anderhalf uur later stap je uit in de luchthaven van Parijs-Charles de Gaulle. Daar heb je alle tijd van de wereld om bij de gate te geraken. Geen gezeul meer met koffers, die gaan rechtstreeks van de trein naar het vliegtuig. En ook geen lange wachtrijen en bijhorende stress meer aan de check-in balie, want je bent dus al ingecheckt. Zonder wachtrij, in Brussel-Zuid.

Heer-lijk om je vakantie zo te beginnen. En te eindigen. Want in omgekeerde richting gaat het net zo. Al moet je dan wel een tikkeltje langer wachten op de luchthaven van je bestemming. En in Parijs moet je ook even je bagage van de band naar de TGV check-in slepen. Maar that’s it. Al de rest is genieten en je vakantie verlengen.

Nog een voordeel: vanuit Parijs heb je een pak meer rechtstreekse vluchten dan vanuit Zaventem. Wij stonden bijvoorbeeld op 9u30 in Vancouver. En op 9u waren we terug in de lichtstad. Niet moeten overstappen is een grote plus als je met kinderen reist.

Een verre reis met kinderen? Ja dat kan!

Binnen Europa reizen met kinderen is voor weinig mensen nog een issue. Maar als je naar het andere eind van de wereld trekt met je koters, is er meestal minder begrip. Sommige mensen verklaren je zot. Anderen loven je moed.

En eigenlijk zijn beide reacties overdreven. Ik ben niet gek en ook niet overdreven heldhaftig. Ik probeer mijn eigen vakantieverlangens gewoon zo goed mogelijk te verenigen met die van mijn kinderen. En ze terzelfder tijd iets bij te brengen. Want reizen is leren. Elke dag opnieuw. Voor hen, voor mij, voor ons als gezin.

En nee, uiteraard ziet zo’n verre reis er al lang niet meer uit als vroeger. Toen ik nog kinderloos en onvermoeibaar was. De kleinsten bepalen nu het tempo en beïnvloeden (al dan niet bewust) elke keuze die je maakt. Maar dat maakt de reis of het avontuur er zeker niet minder groot(s) op. Met een klein beetje creativiteit vind je overal voor elk wat wils. Of maak je jong en oud warm voor dezelfde pleziertjes.

Reisorganisatie Riksja Kids is daarbij trouwens dé perfecte partner in crime. Zij kennen overal ter wereld de leukste logies en de (ont)spannendste activiteiten, specifiek voor gezinnen met (kleine) kinderen. Je kan per bestemming kiezen uit een aantal uitgestippelde, individuele rondreizen of je opteert, net als wij in Canada, voor een ‘bouwsteen’ hier en daar.

Zo gingen we fietsen in Stanley Park. En vlotvaren (=’rustige’ rafting) op de Athabasca-rivier in Jasper National Park. Twee zalige activiteiten. Voor ons én voor de jongens. De foto’s spreken voor zich, me dunkt.

 

Erika op trot in eigen land: Sint-Truiden.

En toen mocht ik wéér naar Limburg, ja. Naar Sint-Truiden dan nog wel. Hoofdstad van Haspengouw. Parel in de fruitvallei. Ambitieuze, maar niet eens overdreven titels. Het is echt een superfijn stadje. En je maakt er ook heel makkelijk de perfecte natuur-cultuur combo.

De goeie Sint-Truiden vibes lieten zich bij mij al meteen voelen toen we op een zonnige zaterdagochtend op het imposante marktplein arriveerden. De wekelijkse markt was in volle gang, de terrasjes zaten vol. Een pak nieuwe terrasjes, veel trendy zaken. Ik had er gerust nog wat langer willen rondhangen, ware het niet dat er nog heel wat ander leuks op ons wachtte.

De fruitvallei-wandeling bijvoorbeeld. Die start achter het station (waar je je auto gratis kan parkeren) en voert je in no time de velden in. Wij kozen voor de kortste van de drie uitgestippelde routes. Die is 2,7 km lang en dus perfect voor korte, snel vermoeide kinderbeentjes. De buggy kan zelfs mee als je wil (en als het niet geregend heeft de dagen ervoor). Je loopt langs en tussen de fruitbomen, passeert een insectenhotel en een kikkerpoel en halverwege is er een gewéldige speelwijde/pic-nic plek. Haal op voorhand wat lekkers bij Dony Gourmet Store en het idyllische plaatje is compleet.

Nog meer fruitgeluk kregen we later op de middag, in Fruitbedrijf JacobsDaar ben je op bepaalde dagen in het seizoen welkom om je eigen kersen (of appels, later dit jaar) te plukken. Je wordt het veld in gereden met de tractor, doet je ding daar (plukken én eten dus) en achteraf betaal je gewoon wat er in je mandje ligt. Wij hebben alleszins nog een hele week van onze buit gesmuld. Eigen pluk smaakt trouwens honderd keer beter dan supermarkt-stuff.

Oh, en net als je denkt dat de dolle kinderpret hierna nog moeilijk te overtreffen is, kom je terecht bij  ‘t Kelshof in Domein Nieuwenhoven. Een gezellige brasserie, met een groot terras en zicht op de meest waanzinnige speeltuin. Echt een waar paradijs, waar we een pak langer dan verwacht zijn blijven hangen.

Ook onze lunchplek op zondag was zonder meer zalig: ‘t Speelhof. Een groene oase middenin de stad, die z’n naam alle eer aan doet. Lekker eten, lekker spelen. Zij bezig, wij op ons gemak.

En dan moet ik het tot slot toch ook nog even hebben over die magische plek waar we geslapen hebben. Het Land van Engelingen. Vakantiehuis én ontspanningsoord, zo pogen de eigenaars het te omschrijven. Ik noem het een thuisje op het einde van de wereld. Een prachtig landgoed in Helshoven, Borgloon. Op een kwartiertje van Sint-Truiden centrum, maar oh zo ver weg in je hoofd. Een oord waar ooit het water van de Herk het molenrad van de Engelingenmolen liet draaien. Ondertussen verbouwden Lieve en Freddy de vervallen schuur en het oude molenhuis tot 4 duurzame vakantiewoningen, waar 24 gasten kunnen verblijven. De boomgaard werd in ere hersteld. Naast een ecologisch waterzuiveringsstation is er nu ook een fantastische natuurlijke zwemvijver. En ze hebben de meest fotogenieke ezels rondlopen.

Perfecte weekends, ze bestaan.
(In Limburg toch alleszins.)

Erika op trot in eigen land: Heusden-Zolder.

Limburg en ik, dat is een beetje liefde. Al veel langer dan vandaag. En zeker Heusden-Zolder was al even geen onbekend terrein meer. Ik ben er vaak gaan filmen en ik heb er vrienden wonen. Maar toch heb ik geen seconde getwijfeld toen Davy van Experience Belgium en de toeristische dienst me meevroegen op blog-tweedaagse. De fusie-gemeente evolueert razendsnel en dus zouden er wel weer genoeg nieuwigheden te ontdekken zijn.

ZLDR LUCHTFABRIEK bijvoorbeeld. Hier in het voormalige ophaalmachinegebouw en de perslucht-centrale ontdek je de geheimen van het oude mijnverleden van Zolder. Hoe kon er op 800 m diepte (!) geademd en gewerkt worden? Of hoe voelt het om in een oneindige schacht te staan? Dat ervaar je hier aan den lijve. Maar je wandelt ook langs reusachtige compressoren, bijzondere lichtkunstwerken en lego-maquettes. Boeiend voor groot én klein. Mijn jongens waren alleszins geweldig onder de indruk.

Elke dag gratis toegang van 10 tot 17 uur. En elke zondag kan je om 14 uur aansluiten bij de gids voor een rondleiding!

Ook de mijnterril van Lindeman, een gehuchtje van Heusden-Zolder, is altijd een goed idee met kinderen. Hier ben je echt even helemaal weg van de wereld. De natuur is er grillig, het uitzicht eindeloos. Heerlijk wandelen en ravotten dus. En als je wil, trek je daarna de cité in. Te voet of met de fiets (fietsen huren kan via Den Lavaar) Voor een drankje en/of ijsje tussendoor moet je dan zeker een tussenstop maken bij La BaraccaEen 100 procent authentieke no-nonsense plek. Net als de uitbaters. Viva Italia!

Om het helemaal af te maken: combineer ZLDR Luchtfabriek en omgeving met een bezoekje aan de Multiculturele Markt. Die palmt elke tweede en vierde woensdagnamiddag van de maand het marktplein in.

* Op de Wijers– een enorm vijvergebied dat zich uitstrekt over de grondgebieden van Heusden-Zolder, Zonhoven, Houthalen-Helchteren, Genk, Hasselt, Lummen en Diepenbeek- raak ik nooit uitgekeken. De wandeling met gids Jos was weer helemaal anders dan alle vorige. Op een heel ongedwongen manier leert hij je anders en vooral beter naar de natuur kijken. En die is hier heel gevarieerd: heide, bos, water, … Bovenop de Bolderberg geniet je dan van een top-uitzicht of kom je even tot bezinning in het kapelletje van de Kluis.

* Een derde must-visit is natuurlijk het beroemde Circuit van Zolder. Ofwel om via de mensen van Skylimit Events een paar tourtjes mee te rijden in de wagen van een top-piloot. Ofwel puur om het prachtige domein, ook gekend als het Circuit van Ter Laemen, te verkennen. Want dat is veel meer dan het circuit alleen. Zo is er ook een bmx-parcours, staan er bovenop een bergje twee kapelletjes die danig contrasteren met al dat lawaai daar beneden én kan je gezellig (en volledig in het thema) aperitieven in of aan Brasserie The Wheels. Uiterst vriendelijke bediening inbegrepen.

In juli en augustus vertrekt er elke donderdag om 14 uur een gids aan The Wheels die je meeneemt voor een kijkje ‘achter de schermen’ van het circuit. Doen!

* Wist je trouwens dat je ook kan slapen met zicht op het circuit? In Hotel De PitsToch wel één van de uniekere plekken waar ik al gelogeerd heb. De jongens waren niet van het raam weg te slaan toen de motoren die avond hun rondjes reden. En ik vond het zelf stiekem ook wel speciaal. Je kan in Hotel De Pits bovendien ook wellnessen en het ontbijt is er zonder meer top. Gevarieerd en super verfijnd. Een luxe om de dag zo te beginnen!

Oh en wees gerust, je nachtrust wordt niet verstoord. De activiteiten op het circuit stoppen op een deftig uur!

* En dan zijn er nog drie plekken waar je absoluut moet gaan eten:

– El Parachutero. Een kleurrijk ontbijt- en lunchadresje, met veel liefde gerund door Johan en Marie. Ze werken er zo veel mogelijk bio en fairtrade en specialiseren zich in gevulde broodjes. Elke dag vers, elke dag een beetje anders. Aanrader van jewelste.

Den LavaarEen hele fijne brasserie, op de mijnsite. Hier kom je voor het betere grillplatenwerk. Je kiest je groentjes en je vlees op het buffet en bakt à volonté aan je eigen tafel.

– En voor de betere gastronomie moet je dan weer bij chef Bruno Dethier en gastvrouw Sonia Geraert zijn, in het prachtige Restaurant Laurus. Geen stijf gedoe hier, wel een relaxte, warme sfeer. Elk bord is een kunstwerkje op zich. En ook als vegetariër val je hier met je gat in de boter.

Nee, of je er nu een dagtrip of een weekendje van maakt, Heusden-Zolder zal je niet ontgoochelen. 

Erika op trot in eigen land: de kust.

Je kan er van zeggen wat je wil, maar onze eigen kust blijft een absolute topper. Voor (kleine) sloebers én voor hun ouders. Wij genoten afgelopen weekend met volle teugen in Blankenberge, Oostende én Bredene.

Onze favorieten daar?

– Het go-cart parcours in Blankenberge

– Strandbar Salito Beach in Blankenberge

Het Thermae Palace Hotel in Oostende

Twins Club Surfclub & Beach bar in Bredene

Meer lezen over Oostende? Hier.
Meer weten over Blankenberge? Hier.

Graag nog meer tips voor trips in eigen land? Hou deze blog de komende weken dan zeker goed in de gaten. 
Next stop: Heusden-Zolder, Limburg.

Erika tipt de mooiste plekken en leukste adresjes in en rond Périgueux.

Ik ben onlangs op yoga-campingvakantie geweest. Daar heb ik jullie eerder al het één en ander over verteld. Maar hoe cool camping en tent ook waren, we zijn toch af en toe op stap geweest.

Vacansoleil Camping Le Grand Dague ligt midden in een enorm bosrijk gebied, vlakbij de wondermooie hoofdstad van de Périgord: Périgueux. Perfect om ‘s avonds gezellig rond te kuieren en een hapje te gaan eten. Wij aten overheerlijk in Le Troquet en in Le Clos de Saint-Front.

Een ander heel mooi stadje, op een klein uurtje rijden, is Sarlat-la-Canéda. De weg ernaartoe is al even fijn trouwens. De architectuur van de huizen in deze streek is erg opvallend. Door de bijzondere daken zouden ze, volgens mij, niet misstaan in de Efteling. Voor de liefhebbers zijn er minstens duuuzend Foie Gras-winkels in Sarlat, maar ik heb zowaar heel lekker veggie gegeten in Le Bistrot.

En helemaal aan het begin van ons verblijf zijn we zelfs tot in Saint-Emilion gereden. Een bekend wijnstadje, net buiten de Dordogne, in de Gironde. Reken 1u15 om er te geraken. De route langs de vele wijngaarden zal je zeker niet vervelen. Restaurant L’envers du Décor is hier een absolute aanrader.

Erika gaat op yogavakantie naar de Dordogne. Met Vacansoleil.

Wat een week. Wat een weer. Wat een vakantie.
Ik wil terug. Naar onze tent. Naar die heerlijke camping. Naar die prachtige streek.

Ons ultra-lang weekend, zeg maar week, op camping Le Grand Dague in de Franse Dordogne een succes noemen, is een understatement ja. Zelf mijn- nochtans meestal behoorlijk kritische- lief is serieus overstag gedaan. Ik ga hem moeten tegenhouden of straks logeren we elke vakantie in een luxe Serengeti tent XL op een Vacansoleil camping.

Dat de kinderen enthousiast of zelfs licht extatisch zouden zijn, had ik wél zien aankomen. Een arsenaal zwembaden (met piratenboot! en wildwaterbaan! én glijbanen! bijna overal ondiep! met zachte randen en ondergrond!), meerdere speeltuinen, vriendjes voor het leven, een hyper-gemotiveerd animatieteam, elke avond kinderdisco,… Wat. een. vakantie. 

En voor mij was er elke dag yoga. Dru-yoga. Een vorm die ik nog niet eerder had beoefend. Uiterst professioneel gedoceerd door Michele Reyns, een lerares die ook een studiootje in Brugge heeft. Heel erg van genoten. Twee uur practice voor je aan de dag begint, doet wat met een mens hoor. En daar waren mijn mede-yogi’s het volledig mee eens. Eindelijk maak je eens écht tijd voor jezelf.  Eindelijk zielenrust ook, omdat je huishouden even niet bestierd moet worden én omdat je weet dat je partner en/of je koters in goeie handen zijn.

Leven als God in Frankrijk? Ja, ik snap dat nu. Helemaal.

In een volgende post vertel ik je alles over de uitstapjes die we gemaakt hebben. Want de Dordogne is een prachtstreek die je, tussen al dat leuks op de camping door, toch even moet gaan ontdekken!

 

Erika blikt terug op een heerlijke all-in vakantie aan de Turkse Rivièra.

Ik heb tijdens de voorbije krokusvakantie zéér bewust voor een reisje naar de Turkse Rivièra gekozen. En nee, daar heb ik geen waanzinnig onverantwoord risico mee genomen. (Er is voor alle duidelijkheid ook GEEN negatief reisadvies van buitenlandse zaken voor de regio!). Daar heb ik mezelf en mijn reisgezelschap enkel en alleen een enorm groot plezier mee gedaan.

Wij hebben namelijk allemaal heel hard genoten. Van een mooie regio, met een zeer gastvrije bevolking. Van de zon. Van een fantastisch all-in hotel (Het Paloma Oceana Resort in Side!), waar het in de krokusvakantie bovendien nog zalig rustig was. Zodat we de volle aandacht kregen van het supervriendelijke en zeer bekwame personeel. Van het niksen aan het zwembad, de heerlijke massages in de spa én van de aquagym. Van de delicieuze buffetten, de lekkere à la carte menu’s én de jummie taartjes in de Patisserie. Van de loopjes op het strand. En het pootjebaden in de zee. Van de mooie uitstappen naar Side en Antalya. (Wat waren de kinderen onder de indruk van het grootste tunnel-aquarium ter wereld daar!) Van het bezoekje aan de markt van Kumköy. Van de speeltuin, de kinderdisco en de kids clubVan de Neckermann-service. En de Pegase-extraatjes. (Taxiservice! Toegang tot de lounge op de luchthaven! Extra comfort op het vliegtuig!)

Echt, je gaat het je niet beklagen als je- ondanks alle fuzz- toch voor Turkije kiest. En anders mag je persoonijk bij mij van je oren komen maken.

 

Nog meer foto’s? Hier!

Erika viert de 93e verjaardag van haar opa in Landal Hoog Vaals.

Jozef ‘Jos’ Schoenmaekers.

Mijn opa. Hun opa. Onze opa.
Sterke man. Slimme vent. Geweldige mens.
Vat vol verhalen. En vol liefde.

Hij wordt 93 vandaag. En omdat hij alles heeft en vooral niks meer wil, heb ik hem een ervaring cadeau gedaan: een familieweekendje naar Landal Hoog Vaals. Een weliswaar licht opportunistisch geschenk, want als je het een familieweekend noemt, moet je zelf ook mee natuurlijk.

De Landal-parken zijn al twee keer eerder een goeie zet gebleken. Zowel Port Greve als De Cauberg waren een succes. En ook Hoog Vaals heeft ons niet ontgoocheld. Wat een prachtige streek, wat een mooie huisjes en wat een heerlijk park. Het weekend was té kort om deftig gebruik te maken van alle faciliteiten. En ook de regio heeft nog zoveel meer te bieden.

Het drielandenpunt en boscafé Het Hijgend Hert kunnen we wél al afvinken van ons lijstje. Net als een huifkartocht door het heuvelland, een uurtje bowling, een middagje zwemparadijs, een kampvuur, de buiten- én de binnenspeeltuin, de kinderboerderij, een wandeling rond de vijver, gourmet én ontbijtservice in de bungalow. Maar dan blijft er dus nog heel wat over. De activiteiten van de Bollo kids club bijvoorbeeld, de mini-golf, een fietstocht, bezoekjes aan Aken, Maastricht en de GAIA-zoo,…

Hopelijk mag opa ook 94 worden. Dan werken we onze bucket list verder af. Of we beginnen er een nieuwe, in één van de vele andere mooie Landal-parken.