Comfy naar Canada met Air & Rail van Air France.

Mijn favoriete luchthaven is een treinstation. Dat weet ik nu wel zeker.
Ik had de formule eerder al ontdekt
, maar ik heb ze nu, voor onze trip naar Canada, ook effectief uitgetest. En geweldig hard goedgekeurd.

Wat een verwennerij. Wat een gemak. Een half uurtje voor de TGV vertrekt, check je je gezelschap en je bagage in aan de balie van Air France in Brussel-Zuid. Je drinkt vervolgens nog snel een koffie in de lounge aan de overkant en daarna installeer je je rustig in een 1e klasse-wagon. Je houdt jezelf en je kinderen even bezig met een boekje, een speeltje of een hapje. En iets meer dan anderhalf uur later stap je uit in de luchthaven van Parijs-Charles de Gaulle. Daar heb je alle tijd van de wereld om bij de gate te geraken. Geen gezeul meer met koffers, die gaan rechtstreeks van de trein naar het vliegtuig. En ook geen lange wachtrijen en bijhorende stress meer aan de check-in balie, want je bent dus al ingecheckt. Zonder wachtrij, in Brussel-Zuid.

Heer-lijk om je vakantie zo te beginnen. En te eindigen. Want in omgekeerde richting gaat het net zo. Al moet je dan wel een tikkeltje langer wachten op de luchthaven van je bestemming. En in Parijs moet je ook even je bagage van de band naar de TGV check-in slepen. Maar that’s it. Al de rest is genieten en je vakantie verlengen.

Nog een voordeel: vanuit Parijs heb je een pak meer rechtstreekse vluchten dan vanuit Zaventem. Wij stonden bijvoorbeeld op 9u30 in Vancouver. En op 9u waren we terug in de lichtstad. Niet moeten overstappen is een grote plus als je met kinderen reist.

ABC. Aruba is altijd een goed idee.

Aruba.
One happy island.

Promoprietpraat? Ongetwijfeld. Maar ook heel hard waar. 
Hoe minder kleren, hoe makkelijker het leven. Zo lijkt het wel.

Cactussen. Palmbomen. En hangmatten daartussen.
Zon met wolkjes. Het hele jaar door. Warm, maar nooit té. Altijd een frisse bries.
Perfecte watertemperatuur. Eindeloos veel watersportplezier.

Je praat Engels of Spaans of Papiaments. Maar vooral gewoon Nederlands.
Rondcruisen is makkelijk, fijn en de afstanden zijn klein.

Veel kan, niks moet. Wij gingen 10 dagen, maar het hadden er gerust nog een paar meer mogen zijn.
Verveling? Hoegenaamd niet. En ik heb normaal graag een hele hoop om handen.

De favorieten?
Awel

Beach hopping

  • Nikky Beach/ Reflexions Beach. Vlak naast de luchthaven. Met een topzicht op de landende vliegtuigen. Amper toeristen hier, enkel locals en expats. Altijd plaats. Leuke bar ook, mét zwembad. Twee ligstoelen en een parasol kosten je 30 dollar.
  • Baby Beach. Aan de zuidoost-kant van het eiland. Een droombaai voor kinderen. En hun ouders. Ideaal om te snorkelen ook. Veel locals en weinig toeristen alweer.
  • Mangel Halto Beach. Vlakbij de Spanish Lagoon. A-dem-benemend mooi. Een mangrove-paradijsje. Heerlijk rustig. Ideaal voor de kleintjes én de grootjes. Visjes kijken à volonté.

Eten

  • Bare foot. Sjiek dineren met de voetjes in het zand. Classy en nonchy tegelijk. Superlekker, topbediening.
  • Casibari. Bbq restaurant aan een bijzondere rotsformatie. Heel gezellig, spotgoedkoop en kinderen hebben alle ruimte.
  • Charlie’s. Dé bar van het eiland. Met ook best goed eten. In San Nicolas.
  • Zeerovers. Superpopulaire plek voor gefrituurde vis. Op het water, dus wel je kinderen goed in de gaten houden.

Water stuff

  • SUPPen of SUPyoga
  • Snorkelen
  • Jetskieën

(Kite-)surfclubs zijn er overal. Materiaal huren is easy.

Land stuff

  • De rough kant van het eiland ontdekken: Arikok National park, de restanten van de Natural Bridge, de natural pool, de Californian Lighthouse,…
  • Een foto maken aan de beroemde Fofoti trees op Eagle Beach.
  • Shoppen in dé supermarkt van het eiland: Superfood.

Een huurwagen is wel een absolute must. Vrijheid, blijheid weet je wel. Anders kom je helemaal nergens. En de iets verder afgelegen stranden en stukjes natuur zijn ook hier de mooiste. Makkelijk bovendien om buggy’s, speelgoed en strandspullen mee te sleuren. En als slaapplaats tussendoor. Wij huurden de onze via Sunny Cars. Dat ging lekker vlot. All-inclusive formule. Alles meteen geregeld dus. Geen extra gedoe met verzekeringen of zo. En afhaal op de luchthaven zelf.

We vlogen met KLM, rechtstreeks vanuit Schiphol. En logeerden in het heerlijke Boardwalk Small Hotel. Een oase van rust, aan het verder vrij drukke Palm Beach. Casita’s met 1 of 2 aparte slaapkamers, een eigen terras mét bbq, een fijn zwembadje én hagedissen en leguanen all over the place. Uitgebaat bovendien door twee Belgische zusjes. Heaven on earthOh can we go back please?? Like tomorrow?

Op reis met kinderen: Westkaap, Zuid-Afrika. The uncensored part.

Niet dat ik de waarheid in mijn vorige posts verdraaid heb. Of bepaalde zaken verzwijg of vergoeilijk. Dat niet. Maar de eerlijkheid gebiedt me wel om te zeggen dat ik enkel de allermooiste foto’s bij mijn relaas geplaatst heb. En hoewel die een goed beeld geven van onze reis, zou het verhaal niet compleet zijn zonder jullie ook de minder esthetisch verantwoorde snapshots te tonen. Ongefilterd en ongecensureerd. Een impressie ook van incidenten en accidenten. En van gewonigheid. Want het is niet omdat je in een mooi buitenland bent (of er naartoe vliegt) dat alles elke minuut crazy spectaculair is.

Het leven zoals het is… tijdens een lange vlucht.
Eten, drinken, spelen, hangen, liggen. En heel veel schermtijd. Uuuuuren schermtijd. Op twee verschillende schermen zelfs. Dat voor je neus en dat van je Ipad. Ja, het kleuterleven kan mooi zijn.

zafrika - 2
zafrika - 3
zafrika - 4

Het leven zoals het is… in een huurauto.
Wie stapt er in langs een deur als het ook langs de koffer kan? En waarom zou je in diezelfde beweging je broer ook niet even ambeteren?

zafrika - 10

Het leven zoals het is… onderweg.
Af en toe stuik je tegen de grond en heb je verzorging nodig. En vettige Fanta.

zafrika - 52

Entertainment op de achterbank is belangrijk. Soms een lach, vaak een traan, af en toe een slaapje. En veel lawaai vooral.

zafrika - 56

Het leven zoals het is… in het vakantiehuis.
Met de Ipad in bed. Omdat je je ouders zover hebt gedreven dat ze een beetje rusten mét dat ding, uiteindelijk beter vinden dan helemaal niet rusten zonder dat ding.

zafrika - 53

Het leven zoals het is… op een warme dag in de stad.
Een ideaal moment om in crisis te gaan. Boos zijn, weglopen, krijsen, op de grond gaan liggen,… Liefst als er zo veel mogelijk mensen op staan te kijken. In alle hysterie is je broer de enige die je begrijpt.

zafrika - 41zafrika - 42

Het leven zoals het is… op een fietstocht door de wijngaarden.
Even zwaar in crisis gaan omdat je tut nog op de vorige estate is blijven liggen. Laat de gids maar gezellig terugrijden, zo warm is het niet. En daarna uitgeput en helemaal bezweet in slaap vallen in de kar. Je vader zal wel trappen.

zafrika - 2zafrika - 82 (1)

Het leven zoals het is… op restaurant.
Je ouders rustig laten eten, wat is daar nu interessant aan? Ontdek de omgeving en laat ze maar achter je aanhollen. Terwijl je broer rechtopstaand meer naast dan in zijn mond propt. En breek het kot een beetje af eventueel.

zafrika - 85 (1)zafrika - 126

Het leven zoals het is… aan Kaap de Goede Hoop.
Ook op het einde van de wereld kan je kaka doen. Op die manier geef je je moeder de unieke kans om je pamper op een mythische plek te verversen.

zafrika - 92

Het leven zoals het is… al je weer naar huis gaat.
Eerst gezellig met z’n twee op de koffers hangen en mekaar daarna al even gezellig afslaan op het vliegtuig. Toch plaats genoeg daar en ook weinig mensen die je kan storen.

zafrika - 108zafrika - 110

Nog een paar dingetjes om af te ronden:

  • Wij vlogen met KLM vanuit Amsterdam. Het kan ongetwijfeld beter en goedkoper, maar we wilden voor de kinderen geen gedoe met tussenstops.
  • Als koppel vind je makkelijk leuke hotelletjes op bijzondere plekken, zelfs in het hoogseizoen. Als je daarentegen een dubbele kamer of een appartementje voor 4 (of meer) nodig hebt, is het aanbod beperkter en boek je best ruim op tijd. Wij waren er wat laat bij. Al hebben we al bij al nog best leuke logies gescoord.
  • We hebben behoorlijk veel gedaan en gezien, maar natuurlijk was het niet de reis die we zonder kinderen gemaakt zouden hebben. Urenlang tafelen en wine tasten, Robbeneiland bezoeken, stevige bergwandelingen maken,… forget it. Op voorhand. Of je raakt alleen maar heel erg gefrustreerd.
  • Je moet sowieso toegevingen doen als het aankomt op eten, schermtijd, tutgebruik,… Pedagogisch totaal onverantwoord kunnen zijn, is dus een must als je dit soort reizen met peuters/kleuters wil maken.

Nog meer tips voor een reisje met je kroost? Hier!

Op reis met kinderen: Westkaap, Zuid-Afrika. Part I.

Ik had schrik ja. Misschien was ik deze keer toch net iets te impulsief geweest. Had ik de zaken net iets te optimistisch inschat. En ging ik me die zottigheid ter plaatse, en waarschijnlijk zelfs al op het vliegtuig, gigantisch beklagen. Maar nee hoor, niks van dat. Geen horrorverhalen whatsoever. Onze eerste verre gezinsreis is geweldig goed meegevallen. I swear. Hand op het hart en al. Zo goed zelfs dat ik een week na onze thuiskomst nog altijd op wolkjes loop.

Echt jong, tien dagen 24/7 samen zijn met man en kinderen doet wat met een moeder. Je wordt ontroerd, (figuurlijk) gevoed en af en toe ook (al even figuurlijk) gekraakt. Want ondanks de positieve boventoon waren er hier en daar natuurlijk ook moeilijke momenten in paradise. Ik denk spontaan aan a) een zware crisis op straat in Stellenbosch, b) een hysterische aanval in de wachtrij voor de Tafelberg kabelbaan, c) een tutincident tussen de wijnranken en d) een elleboogwonde (mét bloed!) in Franschhoek na een zoveelste val. Gelukkig zaten het lief en ik hier al snel op dezelfde lijn. Zelf boos worden of lekker meeflippen, waren opties, maar geen heel erg goeie. Betere ideeën: gezamenlijk kalm blijven en vervolgens a) gewoon wachten tot er terug wat redelijkheid in dat kleine lijfje sluipt b) met het hysterische kind toevallig een security medewerkster passeren, onbewust medelijden afdwingen en zo via een binnenweg naar het vertrekplatform van de kabelbaan geloodst worden, zodat je niet nog eens een uur in de brandende zon moet staan wachten. c) de gids terug naar de vorige wine estate laten fietsen om het vergeten tutje op te halen. d) eindeloos troosten, vieze Fanta laten drinken en een zo groot mogelijke pleister op de schade plakken. Eveneens succesvol gebleken: proberen om de humor van de situatie in te zien. Ook al krijg je dan weleens verontwaardigde blikken toegeworpen. Nee meneer, wij lachen ons kind niet uit, maar als hij voor de zoveelste keer (zonder reden en zonder erg, maar met veel drama) onderuit gaat, is dat ergens wel wat hilarisch. Voor ons toch.

Een paar cadeautjes achter de hand houden voor als ze het moeilijk kregen tijdens de lange vluchten of als we iets wilden afdwingen, was dan weer een magistraal idee dat een paar lezeressen me hier aan de hand gedaan hadden. Rowen heeft uren mannetjes gepropt in zijn verse Playmobil-busje en de tractor zorgde ervoor dat hij datzelfde woord ook leerde uitspreken (nu ja, kaktor zegt hij eigenlijk). Finn was op zijn beurt extatisch over een fonkelnieuwe graafmachine en de mini-stormtrooper werd letterlijk op gejuich onthaald. Ook de Ipad was een winner van jewelste. Ik durf de uren schermtijd niet uit te tellen, maar de combinatie tablet/persoonlijk videoscherm deed het nogal goed daar boven in de lucht. Alladin, Toy Story, Tarzan, hij heeft zijn klassiekers meermaals gezien. En daarnaast heeft hij zichzelf een hele hoop apps eigen gemaakt. Educatieve spelletjes gelukkig, daar hadden we wel voor gezorgd. Het kind bevond zich bij momenten in een soort van trance, alsof hij niet kon geloven dat hij zo lang ongestoord zijn ding mocht doen. Ach, allemaal voor de goeie zaak hé. Finn was by far het rustigste kind op het vliegtuig. Zo rustig dat, mocht ik niet af en toe gevraagd hebben of hij niet eens even naar het toilet moest, hij 11u lang niet van zijn stoel zou zijn gekomen. (Tijdens de nachtelijke terugvlucht heeft hij gelukkig ook wel een uur of vier/vijf geslapen). Boven en buiten verwachting.

Wel prognose-bevestigend: dat Rowen het up in the air een stuk lastiger had. Oké, het mannetje houdt van een Donald Duck tekenfilm op tijd en stond en ook een streepje Toy Story weet hij te appreciëren, maar echt lang op iets focussen is natuurlijk nog moeilijk voor een 2-jarige. Hij begreep ook totaal niet waarom hij per se vastgesnoerd moest zitten en zijn tafeltje moest inklappen tijdens het opstijgen en landen. Het is toch veel spannender om een tourke door het vliegtuig te doen? Hup, onder onze benen door, de gang in, achterdoor aan de toiletten, voorbij de stewardessen en via het andere gangpad weer naar onze rij. En dat een keer of 357. Ons kleine spookje voelde bovendien maar al te goed aan dat hij in een groot avontuur beland was en wilde daar liefst geen seconde van missen. Tijdens de heenvlucht heeft hij amper een uur geslapen. Gevolg: drie dagen wallen en zoveel opgestapelde vermoeidheid dat we nu pas het gevoel hebben dat hij weer helemaal bijgeslapen is.

Maar goed, laat ons het vanaf hier ook nog even over de bestemming hebben. Want die heeft me evenzeer beroerd.

De Zuid-Afrikaanse Kaap geeft je op geen enkel moment het zogenaamde ‘Afrikagevoel’, maar de regio is hoe dan ook prachtig. Compact (alle must-sees en -do’s liggen lekker dicht bij mekaar!). Veelzijdig. Kindvriendelijk. Gastvrij. En warm (qua mensen en qua weer, het is er zomer nu!). Het uurverschil bedraagt amper 1u (geen jetlag dus!). Overnachten is niet duur, het eten is goedkoop en de wijn is bijna gratis. Te lekker ook.

Eigenlijk heb ik maar één minpuntje gevonden: de apartheid die er- meer dan 25 jaar na de afschaffing- nog altijd verder sluimert. De blanken gloriëren, de zwarten en kleurlingen zijn het werkvolk. Zij wonen niet in zwaar beveiligde compounds en op sjieke landgoeden, maar hokken samen in de welbekende townships. Duizenden piepkleine, golfplaten huisjes omgeven door zand en vuilnis, zover je kan zien. Ik werd daar stil van. Ik word daar stil van. Maar ik heb ze niet durven fotograferen.

Hieronder de schoonheid die ik wél gecapteerd heb.

Lagoon Beach Hotel & apartments- Milnerton, Capetown
Mooiste zicht op de tafelberg in town.

zafrika - 30 (1)zafrika - 31 (1)zafrika - 41

De V&A Waterfront
Het ‘eilandje’ van Capetown. Resto’s en terrasjes à volonté, een reuzenrad en veel m’as-tu-vu.

zafrika - 2zafrika - 1
Even compleet ter zijde, maar leve de superhandige Quinny buggy! Zo licht, zo praktisch.

Bakoven
Kustdorpje. Mooiste zicht op de 12 apostelen.

zafrika - 4

Camps Bay
Hip, fancy, trendy en zo. Dé plek voor sundowners.

zafrika - 6

De Tafelberg
De trots van de stad. En één van de nieuwe wereldwonderen. Mega must do.

zafrika - 12 (1)zafrika - 14 (1)zafrika - 13 (1) zafrika - 23 zafrika - 24zafrika - 19 (1)zafrika - 9zafrika - 19
Uitputting na de hysterie. Wanhoop en ingehouden boosheid worden heel snel weer liefde. Veel liefde.

zafrika - 16

Meest gehoorde vragen van Finn tijdens deze reis:
– “Maar wanneer gaan we nu naar Afrika???” (“Maar we zijn al lang in Afrika!”)
– “Gaan we nu wéér naar een ander huisje?” (We zijn drie keer van logement veranderd ja.)

zafrika - 15 zafrika - 14zafrika - 13

Steeds terugkerende bezorgdheden van (een steeds weer vallende) Finn tijdens deze reis:
“Ik heb een sneetje!”
“Aaaaauw!”.
“Pas op voor mijn pijntje!”
“Ik kan niet zwemmen met mijn pijntje!”
“Ik heb bloeeeeed”
“Ik wil niet in bad, want dat gaat pijn doen!”

zafrika - 12

Het strand van Noordhoek. Het ‘eindpunt’ van een spectaculaire rit over Chapman’s Peak Drive.

zafrika - 24 (1)

Houtbaai

zafrika - 27

Dunes, dé strandtent van Houtbaai
Heerlijk laidback en kindvriendelijk. Ideaal voor een aperitiefje, het eten kan beter.

zafrika - 25 (1) zafrika - 27 zafrika - 29

Llandudno beach
Belachelijk mooi strand in een prachtige baai. De plek ook waar Madonna en Elton John een optrekje neergepoot hebben. Heerlijk rustig bij zonsondergang.

zafrika - 34zafrika - 35 zafrika - 36 zafrika - 37 zafrika - 38

Benieuwd naar het vervolg van mijn reisverslag? 
Hou je maar al klaar voor deel 2 en deel 3 komende week. En ook voor een wat afwijkend deel 4. Een soort van Zuid-Afrika uncensored, oftewel esthetisch onverantwoorde foto’s zonder filter én zonder roze bril. Het leven zoals het is op reis met kinderen, quoi.

Erika gaat op reis: “balls and walls” in Beijing, China.

china - 78

Altijd aangenaam als je werk en ontspanning kan combineren. Nog fijner als de bewuste combinatie zich ook voordoet op een exotische locatie. Precies zoals vorige week zo heerlijk geschiedde. Toen mocht ik- op uitnodiging van Bencham, de kamer v koophandel Benelux– vijf dagen in Beijing, de hoofdstad van China, spenderen. Om er het jaarlijkse Bencham galabal, een charity event voor zo’n 300 gasten, te presenteren. Maar naast een meeting, een paar uur repetitie en het aan elkaar praten van de avond zelf, was ik helemaal vrij in mijn doen en laten. En bovendien in het gezelschap van mijn eigen moeder, die ik -in navolging van mijn Merksemse vriendin Astrid Bryan (nu ja, Coppens binnenkort)- al eens ‘het mamaatje’ pleeg te noemen. Samen hadden we dus meer dan voldoende tijd om ons onder te (laten) dompelen in deze miljoenenstad. Voor haar de eerste keer, mijn tweede sessie alweer. Al was ik vaak nog even verrast en onder de indruk als zij, want 6 jaar na mijn vorige bezoek is er véél veranderd in Beijing.

Mijn 5 toppers:

1. HET OLYMPISCH VOGELNESTSTADION. Voor mij- zonder twijfel- hét mooiste sportstadion van de planeet. Ik kan er uren naar blijven kijken. De hele site is indrukwekkend trouwens. Je hebt er verder nog de watercube, het indoorstadion, een park, een shopping center,…

china - 39 china - 47 china - 41 china - 34china - 50china - 53

2. Een fietstocht door de HUTONG, de oude (laagbouw-)wijken in de stad. Met Monique Groeneveld, een Nederlandse die al 8 jaar in Peking woont.
Al fietstend leer je de stad op een heel andere manier kennen. En eens je je angst voor het drukke verkeer opzij gezet hebt en je laat meevoeren met the flow, is het zelfs ontspannend. Azië op z’n best.
Highlights van de rit: een yoghurtje aan het HOUHAI LAKE (Chinese hipsters kijken!), shoppen in de drukke NANLUOGUXIANGEN (nog meer hipsters en leuke winkeltjes!) én met de fiets dwars over het mytische TIAN’ANMEN PLEIN. Kicken hoor.

china - 58 china - 68 china - 71 china - 66 china - 61china - 1

3. Een bezoek aan THE GREAT WALL, Mutianyu section. Onder begeleiding van alweer een hele lieve en deskundige Nederlandse: Inge Jansen. Dik anderhalf uur rijden en je zit in een totaal andere wereld. Het groen en de bergen. Gedomineerd door een fenomenaal (gerenoveerd) stuk van die wereldberoemde, meer dan 5000 km lange muur. Je kan met de kabelbaan tot boven, maar daarna is het klimmen en dalen all by yourself. Een workout die beloond wordt met fantastische vergezichten.

china - 14 china - 16 china - 18 china - 20 china - 24 china - 99 china - 98

4. DUMPLINGS eten. Eén van de lokale specialiteiten en voor een veggie als ik véél interessanter dan een portie Pekingeend. Wij smulden bij DIN TAI FUNG.

china - 1china - 1 (1)

5. De METRO. Die is heel gebruiksvriendelijk (zelfs voor niet-Chinezen!), betaalbaar en brengt je overal. Zelfs tot ver buiten het ‘centrum’. Je mag wel niet bang zijn van een beetje drukte.

En allez kom, ook de volgende twee toeristische toppers zijn allerminst onaardig:

BEHAI PARK

china - 81

THE SUMMER PALACE

china - 84 china - 90 china - 92 china - 94

Mijn 5 floppers:

1. Chinezen spreken echt énorm slecht Engels. Zelfs in de grote hotels of bij toeristische bezienswaardigheden. Een paar woorden Chinees van buiten blokken of een boekje waarin je veel gebruikte zinnetjes in Chinese karakters kan aanduiden, is dan ook een must.

2. DE VERBODEN STAD- één van de absolute must-sees in Peking- is dicht op maandag. En dat staat nergens aangeduid.

3. Wij hadden (uitzonderlijk) twee mooie dagen met zon en een helblauwe lucht, maar ook drie drukkend warme en very smoggy dagen. De stad is echt super vervuild.

4. Het verkeer in Beijing is de hel. Alles staat altijd en overal vast. Reken véél tijd voor je verplaatsingen en schrik niet te hard van de crazy maneuvers van je chauffeur. Taxis zijn er in overvloed en ook Uber draait op volle toeren. Maar weet dus dat de metro een goed alternatief is.

5. Het Chinese ‘gerochel’ (ook de vrouwen doen het!) kon ik maar niet gewoon geraken en ook de vaak nogal fel geurende toiletten zijn een minpuntje. Langs de andere kant zijn er wel veel openbare toiletten en zijn ze, los van die vieze geur, best proper. Je neemt wel best zelf wat papier mee, want dat wordt zelden voorzien.

Nog eens een grote dankjewel aan:

* Anneleen en Robbert om mij uit te nodigen.

china - 1

Sofitel Wanda voor de prachtige kamer, het giga zwembad en het (veel te) uitgebreide ontbijtbuffet.

china - 3

KLM voor de heerlijke updrade naar economy comfort.