En toen mocht ik wéér naar Limburg, ja. Naar Sint-Truiden dan nog wel. Hoofdstad van Haspengouw. Parel in de fruitvallei. Ambitieuze, maar niet eens overdreven titels. Het is echt een superfijn stadje. En je maakt er ook heel makkelijk de perfecte natuur-cultuur combo.
De goeie Sint-Truiden vibes lieten zich bij mij al meteen voelen toen we op een zonnige zaterdagochtend op het imposante marktplein arriveerden. De wekelijkse markt was in volle gang, de terrasjes zaten vol. Een pak nieuwe terrasjes, veel trendy zaken. Ik had er gerust nog wat langer willen rondhangen, ware het niet dat er nog heel wat ander leuks op ons wachtte.
De fruitvallei-wandeling bijvoorbeeld. Die start achter het station (waar je je auto gratis kan parkeren) en voert je in no time de velden in. Wij kozen voor de kortste van de drie uitgestippelde routes. Die is 2,7 km lang en dus perfect voor korte, snel vermoeide kinderbeentjes. De buggy kan zelfs mee als je wil (en als het niet geregend heeft de dagen ervoor). Je loopt langs en tussen de fruitbomen, passeert een insectenhotel en een kikkerpoel en halverwege is er een gewéldige speelwijde/pic-nic plek. Haal op voorhand wat lekkers bij Dony Gourmet Store en het idyllische plaatje is compleet.
Nog meer fruitgeluk kregen we later op de middag, in Fruitbedrijf Jacobs. Daar ben je op bepaalde dagen in het seizoen welkom om je eigen kersen (of appels, later dit jaar) te plukken. Je wordt het veld in gereden met de tractor, doet je ding daar (plukken én eten dus) en achteraf betaal je gewoon wat er in je mandje ligt. Wij hebben alleszins nog een hele week van onze buit gesmuld. Eigen pluk smaakt trouwens honderd keer beter dan supermarkt-stuff.
Oh, en net als je denkt dat de dolle kinderpret hierna nog moeilijk te overtreffen is, kom je terecht bij ‘t Kelshof in Domein Nieuwenhoven. Een gezellige brasserie, met een groot terras en zicht op de meest waanzinnige speeltuin. Echt een waar paradijs, waar we een pak langer dan verwacht zijn blijven hangen.
Ook onze lunchplek op zondag was zonder meer zalig: ‘t Speelhof. Een groene oase middenin de stad, die z’n naam alle eer aan doet. Lekker eten, lekker spelen. Zij bezig, wij op ons gemak.
En dan moet ik het tot slot toch ook nog even hebben over die magische plek waar we geslapen hebben. Het Land van Engelingen. Vakantiehuis én ontspanningsoord, zo pogen de eigenaars het te omschrijven. Ik noem het een thuisje op het einde van de wereld. Een prachtig landgoed in Helshoven, Borgloon. Op een kwartiertje van Sint-Truiden centrum, maar oh zo ver weg in je hoofd. Een oord waar ooit het water van de Herk het molenrad van de Engelingenmolen liet draaien. Ondertussen verbouwden Lieve en Freddy de vervallen schuur en het oude molenhuis tot 4 duurzame vakantiewoningen, waar 24 gasten kunnen verblijven. De boomgaard werd in ere hersteld. Naast een ecologisch waterzuiveringsstation is er nu ook een fantastische natuurlijke zwemvijver. En ze hebben de meest fotogenieke ezels rondlopen.
Perfecte weekends, ze bestaan.
(In Limburg toch alleszins.)
