Maasmechelen: where to eat & sleep?

Simpel. Slapen en (uitgebreid) ontbijten doe je in het prachtige Terhills Hotel. Pal tussen Maasmechelen Village en Connecterra, de hoofdpoort naar het Nationaal Park Hoge Kempen. Vier sterren, 60 luxekamers. Een absoluut pronkstuk uit het industriële verleden, maar met een heerlijk hippe inrichting.

Voor de lunch of het diner trek je best naar Maasmechelen Village. Dé Italiaan van de streek, Giuliano, doet zijn reputatie alle eer aan. En ook Le Petit Belge is een aanrader van formaat. Verrassend interieur, gezellig terras en perfect op smaak gebrachte Belgische klassiekers.

Meer weten over Maasmechelen? Check dan deze post!
Ontdekken wie aan de haal gaat met het gratis weekendje Maasmechelen? Check mijn IG!

Erika citytript: Maasmechelen.

Weekendjes even helemaal weg zijn. Dat doet mij zo enorm veel deugd. Meer dan ooit nu. Zeker als de bestemming verrast, het gezelschap top is en het weer ook nog even meewerkt.

Maasmechelen, met lieve vriendin Sofie, was zo’n perfecte tweedaagse. De stad heeft alles in huis voor moeders in me-time nood.

Wij begonnen op zaterdag met een shoppingtour door de misschien wel bekendste bezienswaardigheid van Maasmechelen: MM Village. Het outlet-walhalla van ons land, zeg maar. In mijn herinnering van járen geleden een eerder duf ding waar ik weinig verwachtingen van had, in realiteit een heerlijk frisse ontdekking. Het is daar écht een dorp geworden, met prachtige straten en huizen. American style ook, zonder dat het fake aanvoelt. Je struint er langs mooie winkels van grote merken. De collecties zijn recent, de prijzen laag. (Wel niet laag laag, dat moet gezegd.) En als je de etalages beu bent, zijn er een paar hele fijne bars en restaurants. Wij lunchten belachelijk goed bij Giuliano (die carpaccio van tonijn! die focaccia met mozzarella!) en dineerden ‘s avonds al even geweldig bij Le Petit Belge (check de quinoa-bowl!). MM Village zet echt in op die totaalbeleving en dat werkt.

Leeg geshopt en vol gegeten? Dan duik je in no time de natuur in ter compensatie. De wijdse natuur van het Nationaal Park Hoge Kempen. (Ja hoor, wij hebben een Nationaal Park in België!) Het omvat meer dan 5700 hectare bos- en heidegebied en strekt zich uit over de gemeentes Dilsen-Stokkem, Maasmechelen, Zutendaal, Lanaken, Genk en As. Maar de grootste toegangspoort én die met het mooiste panorama ligt wel degelijk in Maasmechelen en heet Connecterra. Je kan hier wandelen op en rond de vroegere mijnterrils. En de durvers klimmen helemaal naar boven op de gerenoveerde schachtblok van de voormalige mijn van Eisden. Sofie en ik hadden daar echt het gevoel dat we letterlijk en figuurlijk afstand namen van de gewone wereld.

Ook slapen kan op de voormalige mijnsite. In het statige Terhills Hotel. De kamers zijn ruim en licht en het ontbijt is ongelooflijk uitgebreid.

Dag twee in Maasmechelen was er eentje op de (elektrische) fiets. Langs en op de Maas. Het ene moment fiets je in België, een veerpontje en een paar minuten later, zoef je over Nederlandse wegen. (Terras Maasoever is een leuke plek voor een koffiestop!) Limburg fietsparadijs? Niet gelogen, nee. Plan je route via de fietroutenetwerkkaart ‘Rivierpark Maasvallei’. 

Zin om zelf te citytrippen? Even toerist in eigen land te zijn? Ik mag van Visit Maasmechelen, de toeristische dienst van de stad, een full weekend Maasmechelen weggeven. Voor 2 personen. Inclusief:

  • Een overnachting met ontbijt in het Terhills Hotel
  • Huur van twee fietsen (Terhills Hotel)
  • Twee tickets voor Connecterra met een wandel- en een fietskaart
  • Een geschenkkaart van Maasmechelen Village ter waarde van 150 euro

Meedoen aan de wedstrijd kan via mijn IG. Nog t.e.m woensdag 13/06/2018. Veel geluk!

Niet in acute me-time nood? Ook mét kinderen is Maasmechelen een aanrader. In de Village is er een grote speeltuin voor als ze shoppen toch maar niks vinden. En ook in Connecterra kan er naar hartelust geravot worden in de Speelput. Die ligt vlak naast een bijzonder gezellig terras. Kwestie van er zelf toch ook iets aan te hebben, ni waar.

Erika op trot in eigen land: Sint-Truiden.

En toen mocht ik wéér naar Limburg, ja. Naar Sint-Truiden dan nog wel. Hoofdstad van Haspengouw. Parel in de fruitvallei. Ambitieuze, maar niet eens overdreven titels. Het is echt een superfijn stadje. En je maakt er ook heel makkelijk de perfecte natuur-cultuur combo.

De goeie Sint-Truiden vibes lieten zich bij mij al meteen voelen toen we op een zonnige zaterdagochtend op het imposante marktplein arriveerden. De wekelijkse markt was in volle gang, de terrasjes zaten vol. Een pak nieuwe terrasjes, veel trendy zaken. Ik had er gerust nog wat langer willen rondhangen, ware het niet dat er nog heel wat ander leuks op ons wachtte.

De fruitvallei-wandeling bijvoorbeeld. Die start achter het station (waar je je auto gratis kan parkeren) en voert je in no time de velden in. Wij kozen voor de kortste van de drie uitgestippelde routes. Die is 2,7 km lang en dus perfect voor korte, snel vermoeide kinderbeentjes. De buggy kan zelfs mee als je wil (en als het niet geregend heeft de dagen ervoor). Je loopt langs en tussen de fruitbomen, passeert een insectenhotel en een kikkerpoel en halverwege is er een gewéldige speelwijde/pic-nic plek. Haal op voorhand wat lekkers bij Dony Gourmet Store en het idyllische plaatje is compleet.

Nog meer fruitgeluk kregen we later op de middag, in Fruitbedrijf JacobsDaar ben je op bepaalde dagen in het seizoen welkom om je eigen kersen (of appels, later dit jaar) te plukken. Je wordt het veld in gereden met de tractor, doet je ding daar (plukken én eten dus) en achteraf betaal je gewoon wat er in je mandje ligt. Wij hebben alleszins nog een hele week van onze buit gesmuld. Eigen pluk smaakt trouwens honderd keer beter dan supermarkt-stuff.

Oh, en net als je denkt dat de dolle kinderpret hierna nog moeilijk te overtreffen is, kom je terecht bij  ‘t Kelshof in Domein Nieuwenhoven. Een gezellige brasserie, met een groot terras en zicht op de meest waanzinnige speeltuin. Echt een waar paradijs, waar we een pak langer dan verwacht zijn blijven hangen.

Ook onze lunchplek op zondag was zonder meer zalig: ‘t Speelhof. Een groene oase middenin de stad, die z’n naam alle eer aan doet. Lekker eten, lekker spelen. Zij bezig, wij op ons gemak.

En dan moet ik het tot slot toch ook nog even hebben over die magische plek waar we geslapen hebben. Het Land van Engelingen. Vakantiehuis én ontspanningsoord, zo pogen de eigenaars het te omschrijven. Ik noem het een thuisje op het einde van de wereld. Een prachtig landgoed in Helshoven, Borgloon. Op een kwartiertje van Sint-Truiden centrum, maar oh zo ver weg in je hoofd. Een oord waar ooit het water van de Herk het molenrad van de Engelingenmolen liet draaien. Ondertussen verbouwden Lieve en Freddy de vervallen schuur en het oude molenhuis tot 4 duurzame vakantiewoningen, waar 24 gasten kunnen verblijven. De boomgaard werd in ere hersteld. Naast een ecologisch waterzuiveringsstation is er nu ook een fantastische natuurlijke zwemvijver. En ze hebben de meest fotogenieke ezels rondlopen.

Perfecte weekends, ze bestaan.
(In Limburg toch alleszins.)