33. Dju toch. Waar is de tijd dat ik 18 werd? Of 20. Of 26. En een hele nacht lang ging feesten in Fill Collins club, Club Geluk of Culture Club. Zonder dat ik mij ook maar één seconde moest afvragen wie mijn kinderen dan wel zou opvangen en of mijn lief het zonder mij zou redden. Ik had geen kinderen. En een lief al evenmin. Toch niet van het het vaste relatie-type.
Ja, die tijd is al wel even voorbij nu. Maar hey, dat is helemaal oké. Hoe fijn mijn teenager– en twenty something- jaren ook geweest mogen zijn, ik geniet minstens even hard van tram 3. Al verafschuw ik de uitdrukking. Ik weet nu tenminste (een beetje) wie ik ben, wat ik (niet) wil en wie of wat er écht toe doet. En als die momenten van zottigheid en ‘vrijheid’ schaarser worden, geniet je des te meer van de momentjes die je wél te pakken krijgt. Right?
Zoals dat langgerekte moment twee weekends geleden. Mijn verjaardagsweekend. In Landal-park Kasteeldomein de Cauberg in Valkenburg.
Met 6 van mijn beste vriendinnen. Allemaal moeders. Met een wild verleden 😉 In een heerlijk huisje. Ruime kamers en supergezellig ingericht. Omgeven door prachtige natuur.
Nederlands Limburg is écht de max. En de mensen zijn er belachelijk vriendelijk.
Valkenburg is bovendien een onderschat stadje. Vol terrasjes en lekkere restaurantjes. Wij haalden ondermeer ijsjes bij Lemon Grass en aten heerlijke tapa’s bij Latinos. Grotten en ruïnes. Kabel- en rodelbanen. Fruitbomen en wijngaarden. En letterlijk vlak naast het Landal-park, iets meer naar beneden op de mythische Cauberg, liggen Thermae 2000 en Holland Casino. Elk met hun eigen charme. Allebei getest en geweldig hard goedgekeurd.
Ik ga nog terug. Dat staat vast. En daar mag je mij aan herinneren. In het geval het wat lang duurt met die vaste man en die al even vaste kinderen onder mijn hoede.
