Op avontuurlijke zomervakantie in het zalige Saalbach!

Wij twee. Wij zijn nogal moeilijk in te tomen. Zelfs als we voor een ontspannende vakantie kiezen, willen we hier en daar toch ook nog een beetje (veel) inspanning. Voor mij betekent dat vooral lopen en wandelen. Voor mijn lief zal het altijd fietsen zijn. Met de koersfiets trokken we er al vaker samen op uit, op de mountainbike was Saalbach Hinterglemm onze eerste keer zusammen.

Wat een plek, wat een mogelijkheden. In de winter in de eerste plaats, maar ik begin meer en meer te houden van dit soort wintersportdorpen in de zomer. Ook dan zijn de bergen fantastisch. Minder duur, minder druk en minstens even mooi. Met als het even kan een lekker zonnetje op je hoofd. En als dat dan toch niet het geval zou zijn, trek je gewoon naar de dichtstbijzijnde thermen. Die van Kaprun in het geval van Saalbach. Gecheckt en ongelooflijk goedgekeurd. Net als de eigen wellness van het hotel waar we verbleven, Hotel Hübertushof. Drie sauna’s om even te bekomen van het lekkere leven in Saalbach.

Wij konden een dag of zes stelen en sliepen 5 nachten in Saalbach Hinterglemm. Te weinig en toch ook genoeg. Om onze batterijen op te laden. Een goed beeld te krijgen van de mogelijkheden in en rond Saalbach. En… te beslissen dat we heel snel nog eens terugkomen. Met onze kinderen dan. We zien ze al naar beneden sjezen in één van de vele bike parks.

Waarom we zo overtuigd zijn van Saalbach? Wel hierom!

  • Saalbach profileert zich met de hashtag #homeoflässig . Wat zoveel betekent als easygoing of lekker chill en relaxt. En dat klopt helemaal. Tuurlijk is het er hip, maar dat voelt nooit zo aan. De vibe zit goed. Iedereen is welkom en heeft zijn plaats. Hikers, bikers en families. Van beginner tot absolute pro.
  • 400 km hiking trails om te wandelen of te lopen.
  • Saalbach is de grootste bike regio van Oostenrijk, met 70km trails én 7 bergen! (Mijn lief werd letterlijk zot. Van fietscontentement.)
  • E-mountainbiken is nergens leuker dan hier! (En als je ‘m op eco zet, heb je nog genoeg werk hoor! ;))
  • 6 zomergondola’s ter uwer beschikking.
  • 1001 mogelijke activiteiten: speeltuinen op de meest fantastische locaties, een openluchtzwembad, een hoogteparcours, een pumptrack, tennisbanen, een mini-golf, canyoning, rafting, een bewegingspad, een belevenispad, … Tijd en ogen te kort.
  • Met de Joker Card die elke gast krijgt voor de duur van zijn of haar verblijf, scoor je heel wat activiteiten gratis of met korting!
  • En ja hoor, in de winter is het hier naar het schijnt ook redelijk geweldig: 270 km pistes, 70 liften en heel wat freeride opties!

Praktisch:

  • Wij sliepen in Hotel Hübertushof. Familiaal, lekker ontbijt én goedkope Aperol Spritzkes 😉
  • Bike materiaal huurden we bij Bike ‘n Soul én bij Intersport Breitfuss Ski & Bike Rent . Supervriendelijke ontvangst, topservice en -advies. Wel op tijd reserveren in drukke periodes!
  • De wandeling naar de Manlitz Kogel is bijzonder pittig (een km of 13 met een pak hoogtemeters en hier en daar het betere klauterwerk), maar de uitzichten zijn adembenemend.
  • Voor een mountainbikerit op jouw niveau laat je je best adviseren in één van de bike shops. De Monti Trail is alleszins het bike park voor beginners.
  • Saalbach ligt op ongeveer 950 km rijden vanuit Antwerpen.

Waarom lopen werkt voor mij en misschien ook wel voor jou!

2019 was het jaar waarin ik het lopen herontdekte. Ergens op een dag eind april. Niet dat ik de sport compleet vergeten was. Joggen is al sinds mijn prille jeugd een constante in mijn leven. Als 8-jarige liep ik eens, quasi per ongeluk, 10 kilometer op en rond het Fort van Merksem. Samen met mijn papa, die ik ook altijd weten lopen heb. En daarna ben ik het blijven doen. Week na week, jaar na jaar. Thuis en op verplaatsing. Zelfs nog in behoorlijk zwangere toestand. Zonder al te veel specifieke doelen, gewoon omdat het me deugd deed en voor een deftige basisconditie zorgde. Verder dan één deelname aan de Antwerp Ten Miles en twee keer de 20 km van Brussel ben ik nooit geraakt. Hoewel de tijden die ik daar liep zeker niet onbehoorlijk waren.

Maar tijdens een vlotte training onder de hete lentezon van 2019, besefte ik dus dat lopen zoveel meer voor me is dan ik tot dan toe had ingezien. Elk rondje maakt me niet alleen fysiek, maar ook mentaal sterker. Het is loslaten en vastpakken tegelijk. Kwaad of verdrietig zijn en toch weer moed vinden. Bedenken en verwerken. Of jezelf er juist op betrappen dat je een aanzienlijke tijd helemaal nergens aan gedacht hebt. En zo kom je telkens weer (licht) uitgeput en toch volledig opgeladen weer thuis. Een heerlijke runner’s high die niemand je de rest van de dag nog afpakt.

En toen was daar plots ook het idee om een marathon te lopen. Een idee dat razendsnel super concreet werd. Lijf, hoofd, privé en job… alles en iedereen wilde mee. De puzzelstukjes vielen perfect in elkaar. Ik deed een lactaat-test, volgende 4 maanden lang heel nauwgezet een schema en deed het. Afgelopen september, in de Estse hoofdstad Tallinn.

En nu wil ik meer. Want de race is niet meer dan de kers op de taart, het is de voorbereiding die je tot een ander (en beter) mens maakt. Ik wil mijn goeie conditie, mijn tonnen energie, mijn sterke lijf en vooral dat heerlijke gevoel in mijn hoofd niet verliezen. Ik wil graag nog sterker worden, nóg beter doen. Niet om iemand iets te bewijzen, puur voor mezelf. Omdat het hele proces zo gigantisch veel deugd doet en zoveel voldoening geeft.

Blijven gaan dus. Dat is het plan voor 2020. Ik heb al een paar nieuwe doelen uitgekozen. Want dat helpt wel voor de motivatie. Er zit ook een marathon tussen, ja. Misschien zelfs twee.

Volg je mijn vorderingen via Instagram?

En check misschien ook eens de podcast die ik maakte met Qmusic presentator Sam De Bruyn, over het belang van lopen in mijn leven.
(Je kan het verhaal ook beluisteren via de site van Q.)

Zelf een gedreven loper of loopster? Alle goeie vibes en wedstrijdplannen zeer welkom in de comments! Nood aan meer concrete tips en motivatie? Stuur me dan zeker ook een berichtje hieronder.

Erika experimenteert: de TomTom Spark 3 (Cardio+music+headphones!)

Een absolute topper ben ik nooit geweest. Maar lopen is mijn leven. Altijd graag gedaan. Al sinds mijn prille jeugd. Samen met ons papa rondjes malen op het domein van het Fort van Merksem. Meer dagen wel dan niet. Even in de atletiekclub ook. De veldlopen op school. Nog later de 10 Miles in Antwerpen en de 20 km van Brussel. Alleen een marathon is nog een stille droom. Maar dat komt er ooit nog wel eens van.

En ook al zijn er periodes geweest dat de intensiteit wat minder was. Omdat er even andere prioriteiten waren, omdat de knie pijn deed of omdat de baby in mijn buik iets te zwaar werd. Ik blijf eraan verslingerd. Laat me een week niet rennen en ik voel me slecht. Heeft met prestatiedrang niks te maken trouwens. Ik loop niet voor de records. En ook niet om af te vallen. Ik loop om ‘beter’ te leven. 

Toch vind ik het altijd wel fijn om te weten hoever en hoelang ik precies loop. Want mijn parcours durft al eens te verschillen. Ook mijn hartslag hou ik graag in de gaten. En als ik helemaal veeleisend mag zijn, wil ik liefst ook muziek of gepraat in mijn oren. Niet altijd, maar meestal. Maakt de inspanning toch nét iets minder zwaar op de één of andere manier.

Een dikke dankjewel dus aan Tom Tom om mij de nieuwe Spark 3 (Cardio+music+headphones!) aan te bevelen. Topspul. Met geïntegreerde hartslagmeter via de pols. Geïntegreerde muziekspeler. En bluetooth om je horloge te verbinden met de bijhorende app op je smartphone.

Hij meet je gelopen stappen, je calorieverbruik en hij monitort je slaap.

En met de routeverkenning ontdek je nieuwe routes en vind je je weg terug naar huis. Erg handig, en niet alleen tijdens je training. Ook als je gewoon door de stad slentert.

Me hooked dus.

(Zelf in actie schieten? Check deze blog ook even!)

Run baby Run. The Bugaboo Runner.

buggys - 2

Wie mij ook maar een beetje kent, weet dat sporten- en zeker lopen- zowat in mijn DNA zit. Sinds mijn vroege jeugd maal ik op tijd en stond de nodige kilometers. Al is de regelmaat wel wat zoek sinds ik twee kinderen gebaard heb.

Maar bon. Sinds we de nieuwe Bugaboo Runner hier in huis haalden, is er alvast één excuus dat ik niet meer kan inroepen. Zelfs met een kind (één kind maar weliswaar) onder mijn hoede, kan ik nu perfect een rondje gaan joggen.

De Bugaboo Runner is even stylish als de rest van de Bugaboo-familie, edoch veel lichter en wendbaarder. Hij vangt de schokken van het lopen zonder problemen op. En een speed-control rem over het gehele handvat zorgt ervoor dat je je snelheid met beide handen kan aanpassen.

buggys - 5buggys - 8buggys - 1 (1)

Ook interessant: als je al een gewone Bugaboo hebt, kan je opteren voor de uitbreidingsset. Zo bevestig je heel simpel je eigen Bugaboo-stoel op het frame van de Bugaboo Runner. Goedkoper én plaatsbesparend.

Meer info over Bugaboo? Hier!

37 dingen die je nog niet wist over mij…

IMG_0670

… en misschien ook helemaal niet wilde weten. Maar het is mijn blog, dus ik beslis. MOEHAHA! Je kan trouwens nog altijd besluiten om niet verder te lezen.

1. Ik ben een kwartje Duits. Dat komt omdat mijn oma (de mama van mijn mama) een Duitse was. Ze heette Margareta (Greta) en dat is ook mijn derde naam. Erika Esther Margareta. (Erika is ook een Duitse naam trouwens).

2. Mijn ouders zijn allebei op TBS nu (het woord pensioen willen ze nog niet horen), maar vroeger stonden ze in het onderwijs. Ze gaven Nederlands en Engels. En mijn mama ook Duits. In mijn ogen waren ze al-tijd thuis. Als kind vond ik dat fijn, als tiener iets minder.

3. Je mag mij laten presenteren op het podium van Werchter, maar ik word heel verlegen als ik moet spreken voor een kleine groep. Ik denk dan dat ik ga blozen en doe het vervolgens ook. Wat behoorlijk lullig is in sommige situaties.

4. Ik heb nooit chips of snoep in huis, maar altijd chocolade. Hele pure. Ik denk dat dat mijn enige verslaving is.

5. Mijn all time favourite tv-series zijn Desperate Housewives, Gooische Vrouwen, Prison Break en Breaking Bad. In mijn tienerjaren keek ik belachelijk graag naar Boy meets World en Dawson’s Creek. En als kind was ik zot van Mik, Mak & Mon en Postbus X.

6. Ik heb als kind en tiener zowat alle mogelijke sporten uitgeprobeerd. Van atletiek over tennis tot jiu-jitsu. Ik kon alles een beetje en niks heel goed. Mijn eeuwige frustratie.

7. Tegenwoordig volg ik veel yogalessen en doe ik sowieso elke ochtend een paar yoga-oefeningen. Anders wil mijn lijf niet aan de dag beginnen.

IMG_2627

8. Ik loop ook vaak. Soms een half uur, soms een uur, soms nog langer. Ik loop al van vér voor lopen een hype werd. Van toen ik 8 was, samen met mijn papa. Ik heb toen ook voor de eerste keer 10 km gelopen. Achteraf dacht ik dat de Mars-reep die ik voordien gegeten had een belangrijk aandeel vormde in die prestatie. Ik zou ooit nog wel eens een marathon willen lopen.

9. Ik heb iets met cameramannen. Mijn huidige lief, mijn favoriete ex-lief en een paar scharrels doen allemaal dezelfde job. Zou iets met de mijne te maken kunnen hebben natuurlijk.

10. Ik ben mijn vriend, lang voor ik hem tijdens de opnames van Frits&Freddy (in 2010) écht leerde kennen, al twee keer eerder onbewust tegengekomen. Tijdens de première van Suske en Wiske: de Duistere Diamant. Hij was daar als DOP van de film aanwezig, ik mocht de middag presenteren. En meer dan 10 jaar geleden hebben we zelfs al eens samengewerkt. Op de set van een reclamespot voor Dash. Hij achter de camera, ik ervoor. De callsheet die dat bewijst, heb ik nog altijd in mijn bezit.

11. Ik lust geen bier en geen rode wijn. En ik eet geen oesters. Volgens mijn lief heb ik een onderontwikkeld smakenpalet.

12. Ik kan niet zingen. Toch heb ik een paar jaar met de Ketnetband op het podium gestaan. Geen enkel kind heeft hier evenwel een blijvend trauma aan overgehouden.

13. Ik heb vroeger hobo, piano en gitaar gespeeld in de muziekschool, maar ook dat waren geen grootse muzikale prestaties. Gelukkig heb ik daarna toneel, voordracht en algemene verbale expressie ontdekt. Die lessen waren meer mijn ding.

14. Ik sms of bel mijn ouders en zus elke dag. Ik ben een familiekindje en vind dat niet erg. Vroeger wel, toen worstelde ik bij momenten (op avonturenkamp in de Ardennen bijvoorbeeld of op AFS-stage in Ecuador) met hevige heimwee.

15. Ik zou overal ter wereld kunnen wonen, als ik de mensen die ik het liefste heb maar mag meenemen.

16. Mijn jongere zus is op veel vlakken volwassener dan ik. Dat is een beetje gek soms. Het is wel lang anders geweest en we hebben ook vaak ruzie gemaakt. Maar nu zijn we echt dikke vriendinnen.

17. Zij was het trouwens die mij een jaar of 13 geleden zei dat ze bij Ketnet nieuwe wrappers zochten. Anders was ik misschien nooit in de media verzeild geraakt.

18. Als ik niet geworden was wat ik nu ben (wat ben ik eigenlijk??), dan zou ik misschien wel turnjuf zijn. In mijn 3e middelbaar ben ik Sport-Wetenschappen gaan studeren met het oog op een latere opleiding Sportkot in Leuven. Ik ben last minute van gedacht veranderd en aan Communicatiewetenschappen begonnen.

19. Mijn thesis ging over ‘De bekendheid en populariteit van Ketnet bij allochtone kinderen.’ Dat zou zo veel jaar later nog altijd een behoorlijk actueel thema zijn.

20. In mijn eerste jaar in Leuven zat ik samen met Milow, toen nog gewoon Jonathan Van den Broeck. Ik moet toegeven dat hij mij nooit is opgevallen in de les. Ik heb het pas veel later in het jaarboek ontdekt.

21. De studententijd was niet de mooiste tijd van mijn leven. Ik kon niet wachten om vrij te zijn. Zelf te bepalen wanneer ik werkte, hoe en voor wie. Ik vond al die opdrachten en al dat van-buiten-geblok bijzonder nutteloos.

22. Mijn grootste minpunt is dat ik soms te veel naar andere mensen kijk en daar gefrustreerd van geraak. Ik moet leren om op mijn eigen sterktes te focussen.

23. Ik ben een bleiter. Goed bleiten lucht op. Bleiten van vermoeidheid of uit boosheid. Sinds ik mama ben sowieso vaak een combinatie van die twee.

24. Marc Herremans is mijn goeroe. Maak je niet druk over dingen waar je niets aan kan veranderen, maar concentreer je op die zaken die je wél in de hand hebt. Het is maar één van de vele wijze lessen die hij me heeft geleerd.

25. Ik kan niet goed tegen veel volk. En ook niet tegen mensen die zichzelf zo interessant vinden dat ze met dat ene zelf een hele ruimte vullen. Dan loop ik heel hard weg. Ik ben zelf zeker geen tafelspringer, geen aandachtszoeker. Maar als ik voel dat ik iets kan toevoegen aan een gesprek of een discussie, dan zul je me wél horen.

26. Ik heb een sterk rechtvaardigheidsgevoel. En ik ben geen meeloper. Niet geweest op school, en nu ook niet op werkgebied. Ik vind dat zelf een goeie eigenschap, maar niet iedereen denkt daar zo over.

27. Ik hou van Antwerpen, maar ik ben zo blij dat ik er niet woon. Geef mij maar rust en groen. Ook al moet ik daar verder voor rijden. De tevredenheid die mij overvalt als ik na een drukke dag de deur van mijn huis achter mij dicht trek is enorm.

28. Ik vind de dingen die ik doe vaak niet van voldoende maatschappelijk belang. Ik ben geen uitvinder, geen onderzoeker, geen dokter, geen sociaal werker,… Soms zou ik graag meer betekenen voor andere mensen.

29. Wat ik het meeste mis nu ik kindjes heb, zijn verre reizen. Met de rugzak. Heb er in het verleden al veel mogen en kunnen maken, maar er staan er nog veel op mijn verlanglijstje. Reizen maakt je een beter en een rijker mens.

DSCN7336

30. Als mijn kinderen ouder zijn, wil ik nog heel veel reizen (mét en af en toe ook eens zonder hen), een opleiding tot yogadocente volgen én een paar nieuwe talen leren.

31. Mijn zwangerschappen duren maar 8 maanden én mijn beide kinderen lagen in stuit. Ik ben dus twee keer met een keizersnede moeten bevallen. Ik had nochtans graag geweten hoe de natuurlijke manier aanvoelt.

32. Als je ervoor staat, lig ik altijd aan de rechterkant van het bed. Mijn lief sliep daar eigenlijk ook vroeger, maar hij heeft zich moeten aanpassen.

33. Ik ben vegetariër sinds het 4e middelbaar. Ik heb toen een spreekbeurt over Gaia gegeven en die zette mij aan het denken. Ondertussen heb ik wel al een paar keer vlees gegeten. Bij een familie in Gambia die speciaal voor onze groep een kip geslacht had. En vorige zomer, toen ik zwanger was van Rowen, had ik ook belachelijk veel zin in kip. Die goesting is wel weer helemaal over ondertussen.

34. Ik kan heel veel frieten eten. Echt héél veel.

35. Ik heb ooit aan een missverkiezing meegedaan: de Druivenkoningin in Overijse. Ik werd 18 die zomer en had duidelijk tijd te veel. Maar eigenlijk was het belachelijk plezant: geen badpakkendéfilé, fijne kandidaten en crew, dansles van Larissa van Def Dames Dope en een quasi eindeloze prijzenpot. Ik scoorde wijn, druiven én een skireis naar Italië. Daar heb ik toen een jongen ontmoet die een jaar mijn lief geweest is en die ik nu nog altijd tot mijn goeie vrienden mag rekenen.

36. De allereerste cd die ik ooit gekocht heb, was Crossroad: the best of Bon Jovi (omdat ik Jon zelf én de jongen uit de clip van Always zo knap vond). Daarna volgden Bleach van Nirvana (die was goedkoper dan Nevermind) en het debuut van Foo Fighters. Kwestie van hier toch een beetje credibiliteit te behouden.

37. Als ik moet kiezen tussen radio en tv, wordt het sowieso radio. Radio is mijn grote (professionele) liefde en ik mis haar (hem?) heel erg.