Niet dat ik de waarheid in mijn vorige posts verdraaid heb. Of bepaalde zaken verzwijg of vergoeilijk. Dat niet. Maar de eerlijkheid gebiedt me wel om te zeggen dat ik enkel de allermooiste foto’s bij mijn relaas geplaatst heb. En hoewel die een goed beeld geven van onze reis, zou het verhaal niet compleet zijn zonder jullie ook de minder esthetisch verantwoorde snapshots te tonen. Ongefilterd en ongecensureerd. Een impressie ook van incidenten en accidenten. En van gewonigheid. Want het is niet omdat je in een mooi buitenland bent (of er naartoe vliegt) dat alles elke minuut crazy spectaculair is.
Het leven zoals het is… tijdens een lange vlucht.
Eten, drinken, spelen, hangen, liggen. En heel veel schermtijd. Uuuuuren schermtijd. Op twee verschillende schermen zelfs. Dat voor je neus en dat van je Ipad. Ja, het kleuterleven kan mooi zijn.
Het leven zoals het is… in een huurauto.
Wie stapt er in langs een deur als het ook langs de koffer kan? En waarom zou je in diezelfde beweging je broer ook niet even ambeteren?
Het leven zoals het is… onderweg.
Af en toe stuik je tegen de grond en heb je verzorging nodig. En vettige Fanta.
Entertainment op de achterbank is belangrijk. Soms een lach, vaak een traan, af en toe een slaapje. En veel lawaai vooral.
Het leven zoals het is… in het vakantiehuis.
Met de Ipad in bed. Omdat je je ouders zover hebt gedreven dat ze een beetje rusten mét dat ding, uiteindelijk beter vinden dan helemaal niet rusten zonder dat ding.
Het leven zoals het is… op een warme dag in de stad.
Een ideaal moment om in crisis te gaan. Boos zijn, weglopen, krijsen, op de grond gaan liggen,… Liefst als er zo veel mogelijk mensen op staan te kijken. In alle hysterie is je broer de enige die je begrijpt.
Het leven zoals het is… op een fietstocht door de wijngaarden.
Even zwaar in crisis gaan omdat je tut nog op de vorige estate is blijven liggen. Laat de gids maar gezellig terugrijden, zo warm is het niet. En daarna uitgeput en helemaal bezweet in slaap vallen in de kar. Je vader zal wel trappen.
Het leven zoals het is… op restaurant.
Je ouders rustig laten eten, wat is daar nu interessant aan? Ontdek de omgeving en laat ze maar achter je aanhollen. Terwijl je broer rechtopstaand meer naast dan in zijn mond propt. En breek het kot een beetje af eventueel.
Het leven zoals het is… aan Kaap de Goede Hoop.
Ook op het einde van de wereld kan je kaka doen. Op die manier geef je je moeder de unieke kans om je pamper op een mythische plek te verversen.
Het leven zoals het is… al je weer naar huis gaat.
Eerst gezellig met z’n twee op de koffers hangen en mekaar daarna al even gezellig afslaan op het vliegtuig. Toch plaats genoeg daar en ook weinig mensen die je kan storen.
Nog een paar dingetjes om af te ronden:
- Wij vlogen met KLM vanuit Amsterdam. Het kan ongetwijfeld beter en goedkoper, maar we wilden voor de kinderen geen gedoe met tussenstops.
- Als koppel vind je makkelijk leuke hotelletjes op bijzondere plekken, zelfs in het hoogseizoen. Als je daarentegen een dubbele kamer of een appartementje voor 4 (of meer) nodig hebt, is het aanbod beperkter en boek je best ruim op tijd. Wij waren er wat laat bij. Al hebben we al bij al nog best leuke logies gescoord.
- We hebben behoorlijk veel gedaan en gezien, maar natuurlijk was het niet de reis die we zonder kinderen gemaakt zouden hebben. Urenlang tafelen en wine tasten, Robbeneiland bezoeken, stevige bergwandelingen maken,… forget it. Op voorhand. Of je raakt alleen maar heel erg gefrustreerd.
- Je moet sowieso toegevingen doen als het aankomt op eten, schermtijd, tutgebruik,… Pedagogisch totaal onverantwoord kunnen zijn, is dus een must als je dit soort reizen met peuters/kleuters wil maken.
Nog meer tips voor een reisje met je kroost? Hier!