De Finn files. Inclusief zijn leukste uitspraken, part II.

Processed with VSCOcam with t2 preset

De kerstvakantie was een keerpunt. De Finn van de eerste weken van 2015 is een hele andere dan die van de laatste weken van 2014. En daar is werkelijk niemand in dit huis rouwig om. Want de oververmoeide, lastige en eindeloos zeurende kleuter van eind vorig jaar is begin dit jaar uitgegroeid tot een lief, vrolijk en behoorlijk schattig mannetje. Al moet ik meteen nuanceren. Het is hier nu ook weer niet continu van de rozengeur en de maneschijn. Zo wordt er af en toe nog duchtig geklaagd, gezaagd en zelfs geflipt als onze ideeën niet volledig overeenstemmen met de zijne. En dat is onvermijdelijk al eens het geval. Onder de zachtere façade schuilt er dus heel zeker nog een behoorlijk eigenzinnig jongetje. Eentje dat uiteindelijk wel zal doen wat je vraagt, maar dan op zijn tempo en vooral op zijn manier. Of zo moet het alleszins toch lijken. Ook als hij zich moet omkleden, blijft de kans bestaan dat de boel in no time escaleert. Het allerliefste zou mijn kind namelijk dag én nacht in zijn monster truck- trui, versleten cars-sokken en met een spuuglelijke spiderman-muts (gekregen van iemand die ze om evidente redenen zelf niet meer in huis wilde hebben) rondlopen. Maar de kleine man mag op zijn kop gaan staan, in die outfit laat ik hem onder geen beding buitenkomen. Binnen ben ik toleranter. I choose my battles.
Dat hij de voorbije weken een stuk mondiger is geworden, lijkt mij trouwens onlosmakelijk verbonden met die opmerkelijke gedragsswitch. Beter praten, betekent duidelijk ook beter én vooral redelijker communiceren. Hij begint echt mooie zinnen te bouwen. Zelfs in de verleden tijd. Hij krijgt ook een preciezer tijdsbesef en gebruikt vol trots de begrippen morgen, vandaag en gisteren. Verder heeft ie ook al een heus stopwoord: eigenlijk. En is zijn fascinatie voor kaka helaas (on)behoorlijk groot gebleven. Kaka in de grond heeft de status van klassieker verworven. Bob de Bouwer, kunnen wij het maken? Bob de Bouwer, kaka is goed! werd een nieuwe topper en ook de vondst om zijn allereerste nieuwjaarsbrief af te sluiten met Gelukkig Nieuwjaar kakaaa! beschouwt hij zelf als behoorlijk geniaal. Je zou dus denken dat meneertje ook koketteert met de real stuff, maar neen, op het toilet worden geen pottenkijkers geduld. Doetedeuristoe! Gadisweg! roept ie dan vanuit het kleinste kamertje. In dezelfde categorie ‘licht onsympathiek’ vallen ook uitspraken als: Ik heb toch niks gevraagd! Als je hem iets wil laten doen waar hij niet bepaald om staat te springen. Of: Ik wol da ni! Een boze uitval waarin slechts één klinker fout staat. Maar de meeste van zijn citaten kan ik gelukkig eerder onder de noemers ‘grappig’ of ‘snugger’ klasseren. Nee, moeilijk gaat niet! bijvoorbeeld. Nadat ik hem probeerde te leren dat ie niet onmiddellijk moet opgeven als de uitdaging wat groter wordt. Of: Straks is iedereen donker. Hij bedoelde dronken, maar deed toch voor de zekerheid het licht uit. Daddis cool! Waarop je heel even denkt dat je al een teenager in huis hebt. Papa is een kapoentje! vind ik ook een leuke. Net als: Papa is een traktortje! Toen hij zijn vader iets te hard hoorde snurken. En: Maar ik héb al goed geslaapt! Het is geslapen Finn! Nee, geslaapt! Hij heeft moeite om zijn taalfouten toe te geven én hij begint middagdutjes overbodig te vinden. Hem ‘s avonds stil krijgen, is ook niet evident overigens. Als zijn bedverhaaltje erop zit terwijl hij nog lang niet aan slapen denkt, komt onze bengel met dit sluwe compromis op de proppen: Dikkie Dik moet niet slapen, Dikkie Dik moet eerst nog twee minuutjes tv kijken! Nice try. En deze laatste bezorgde ons de slappe lach in het weekend dat de klaspop kwam logeren: Mama! Juleske mag niet naar mij kijken! Waarop ik het arme ding instant uit zijn kamer moest evacueren.
Ach, een verbeterde Finn is goed, een perfecte Finn zou saai zijn. Toch?

(Deze column verscheen afgelopen weekend in Hallo, de tv-bijlage van Het Belang van Limburg.)

Meer zotte uitspraken van Finn lees je hier.

Taal voor beginners. Finnies favoriete uitspraken!

Processed with VSCOcam with t2 preset

Het heeft lang geduurd voor hij wilde praten, mijn oudste kind. Moet ie van zijn vader hebben. Maar sinds hij 3 geworden is (in augustus), stopt hij bijna niet meer. En hij maakt best fatsoenlijke zinnen. Al moet je hier en daar nog wel wat woorden toevoegen of in de goeie volgorde zetten. Wat hij zegt, gaat dan weer van lief over grappig tot helaas ook ronduit onsympathiek (meer daarover: Terrible three. Een dag uit het leven van een contraire kleuter). En de laatste weken worden al zijn constructies bijna per definitie afgewerkt met uitwerpselen.

Mama stout! Al dan niet gevolgd door: Jij moet in de(n) hoek gaan staan! is een klassieker. Maar eigenlijk kan alles en iedereen stout zijn. Denk: omi, de lepel, het eten, zijn schoenen of het bad.

1,2, kaka, pipi! Ontlasting is een prima hulpmiddel om te leren tellen.

– Ook liedjes worden plots een stuk interessanter als je er wat kaka aan toevoegt. In de gloria… in de glo-ri-aaaa kakaaaaa! Of: Schipper mag ik overvaren ja of nee kakaaa? Of: Hoor de kaka luiden… bim bam kaka!

Juleske zegt altijd “pistolet”. En Robbe zegt altijd “kak”Elke dag kom ik weer nieuwe, boeiende dingen te weten over zijn klasgenootjes.

– Terwijl hij doet of hij iets uit de lucht plukt: Ik kan kaka opeten! Wow, wat een extreem getalenteerd kind hebben wij toch.

Ik ben groter dan papa, ik kan vliegen pakken. Als hij net iets te hard gelooft dat hij ook een superheld is.

Laat mij gerust!  Zonder twijfel één van zijn absolute favorieten. Op veel momenten en in verschillende situaties bruikbaar.

Mijn papa gaat jou sjotten! Wordt consequent gebruikt in situaties waarin hij het onderspit dreigt te delven. Ik vermoed dat mensen nu denken dat zijn papa een behoorlijk agressieve man is, maar dat kan ik meteen ontkrachten. Hij heeft alleen nog maar vliegen kwaad gedaan.

– Iedereen die goed kan koken is een (Jeroen) Meuseke. Dus: Papa is een Meuseke. Omi is een Meuseke. Mama daarentegen is geen Meuseke. Dat is duidelijk.

– Om in het eet-thema te blijven: garnaaltjes worden consequent kanaaltjes genoemdEn dat woord gebruikt hij eigenlijk ook als hij sandaaltjes bedoelt.

– En koebidoeter is Finnees voor computer.

Mama, Rowen weent! Te begrijpen als: doe er iets aan. En wel NU!!!

Mama, pipi doen. Jij mee komen! Hij wil graag bewonderende blikken als hij zijn behoefte doet.

Mama, geen piemel, haha! Een ontdekking waar hij nog altijd niet goed van is.

– Nee, mama, Rowen niet blokken spelen. Rowen mag spelen, maar niet met zijn speelgoed. Een probleem, want hij denkt dat alles van hem is.

– Elke ochtend op endless repeatMamaaaa! Naar beneden gaan boterham met choco eten!

Hoera, het is gelukt! Yes! of Joepie!  Niet echt geweldig naturelle uitroepen. Nochtans letterlijk overgenomen uit megaopvoedkundigverantwoorde kinderprogramma’s als ‘Dora: the explorer’. (Ik voel trouwens, geheel terzijde, dat hier een goeie WAT ALS- sketch inzit!)

Nee mama, jij mag niet helpen. Hij weet en kan het toch allemaal beter. Heeft ie ook van zijn vader naar alle waarschijnlijkheid.

En hij bepaalt wel meer dingen in ons leven. Nee mama, jij niet zingen! Of: Nee mama, jij niet zeggen dat…

Mama, jij daar! Hij beslist ook waar iedereen moet gaan staan of zitten.

En waar we wel en niet mogen naar kijken. Mama, jij daar kijken! 

Ik ben naar de bomen aan het kijken! Als hij belangrijkere dingen te doen heeft dan op jouw vraag te antwoorden.

Mama, yago doen. Hij bedoelt yoga.

Mama, Rowen plat. Nadat hij op hem gaan liggen is. Goed wel dat hij de gevolgen van zijn daden kan inschatten. Niet op voorhand helaas.

– In de Efteling: Mijn papa kan de wolf vechten… en vallen… en pijn doen. Jaja, die agressieve papa alweer.

Film kapot. Papa film maken. Papa maakt films, dus moeten ze eerst wel kapot geweest zijn.

Muur kapot. Papa maken. Zijn papa kan alles maken. En dat is nog waar ook.

Mama, I love you. Je t’aime. Ti amo. Te quiero. Ich liebe dich. Womanizer in wording. Met dank aan zijn eigen mama, die die woorden natuurlijk puur uit eigenbelang heeft aangeleerd.

Wordt ongetwijfeld vervolgd. Maar hoe zit het bij jullie? Met welke uitspraken van zoon- of dochterlief lach jij je te pletter? Wat zijn de woorden die jou ontroeren? Of zijn er juist bepaalde zinnetjes die je écht niet meer kan horen?