26 Comments

  1. Hij krijgt een mooie basis mee! Goed gezien van jullie om hem niet al inhalend te laten starten.
    Wij zitten nog een jaartje goed. Het is pas in schooljaar 2018-2019 dat de overgang naar het eerste leerjaar hier gemaakt gaat worden. 🙂

  2. Mooi duwtje ik de rug. Op het einde van de rit moet hij zelf de klik maken en niemand heeft de succes sleutel hiervoor. We kunnen alleen maar alle tools aanbieden

  3. Oeh. Dat klinkt bekend. Onze Finn is erg taalvaardig maar raakt in de knoei als hij in overdrive gaat en iets niet snel genoeg lukt of we niet direct doorhebben wat hij wil (woordjes, Finn, woordjes gebruiken!). Luisteren is een.. laten we het uitdaging noemen. Loopt ook op zijn tippen, al eeuwig. Na het uitsluiten van allerlei akelige doembeelden die spontaan opdoken, gaat hij nu al een dik half jaar naar de kiné. Hij is net drie en vooruitgang is er voorlopig niet.. ‘het moet er uit groeien’. Daarnaast is hij heel vaak kinderlijk enthousiast (zoals het hoort), superhulpvaardig, van niemand bang (ook niet van veel grotere kindjes) en dus ook, net zoals jouw Finn, erg sociaal. Hij vertelt alles tegen iedereen – niet altijd even handig 😉 – maakt overal vriendjes en vertederd volwassenen (mijn kleine manipulator). Ook handig in het verdere leven natuurlijk. Charmeurs komen verder! 😉 Succes!

  4. We zitten in hetzelfde schuitje! Deze morgen nog bij de juf langsgeweest 😉 Maar we blijven onze kids stimuleren en motiveren hé!

  5. En wat als die klik later komt? Is eerste leerjaar uitstellen geen optie?

    • Op zich wel, maar zowel juf, CLB als kine zijn daar geen voorstander van. Liever eerste leerjaar mét extra begeleiding indien nog nodig dan… xx

      • Oh echt? Mij (onervaren op dat vlak als ik ben) leek in t kleuter laten blijven meer t kind kind laten zijn. Tenzij het op alle andere vlakken misschien wel helemaal klaar is voor dat lager. Ik zou denken dat t kleuter opnieuw minder frustrerend is. Bij mijn dochter keerde een kindje van t lager terug naar t kleuter zelfs.

  6. Herkenbaar .. 🙂 Mijn oudste dochter is in september gestart in het eerste leerjaar. Vorig jaar ergens in mei kregen we een briefje om eens samen te komen samen met de juf, directeur, en ook mensen van het clb, omdat ze op bepaalde vlakken toch wel wat “achterstand” had ( vooral fijnmotorisch zoals knippen, pennengreep, .. ) maar ook qua werkhouding ( haar “moetjes” werden bvb steeds uitgesteld tot de laatste dag ) Ik helemaal in paniek, ik zag direct doemscenario’s dat ze niet naar het eerste leerjaar zou mogen gaan. Achteraf gezien was mijn drama nergens voor nodig, ze is nu de beste lezer van de klas ( ja, hier spreekt een superfiere mama) en ze kan volledig mee. Motorisch zal ze altijd wel wat trager blijven denk ik, maar daar kan ik mee leven 🙂 ( zwemmen bvb kan ze nog steeds niet, vanaf volgende week gaat ze zwemmen met haar klas, hopelijk stimuleert dat wat )
    Komt bij Finn ook wel goed, die klik kan soms echt snel gemaakt worden.
    Ik vond dat toch wel speciaal zo een kindje dat naar het eerste leerjaar gaat 🙂

  7. Heel herkenbaar. Alhoewel ik moet zeggen dat wij met mijn zoontje de stap wel gezet hebben. Vanaf dag 1 geen enkel probleem 🙂 Integendeel zelfs, hij zat bij de eerste van de klas. En ik dacht echt dat zijn taal enzo een probleem gingen vormen… Hij heeft gewoon die knop pas omgedraaid op de eerste schooldag van het eerste leerjaar. Tot dan had hij waarschijnlijk iets van ‘Ah, who cares… kleuterklasjes enzo…’ 😀
    Maar ieder kind is natuurlijk anders 😉 En het feit dat je volledig achter hem staat, gelijk of hij nu wel of niet al start in het eerste leerjaar, doet al meer dan wat dan ook 😉

  8. Komt hopelijk allemaal snel goed. Ik ben zelf juf maar ik heb nu zelf twee zoontjes (4 maanden en 3 jaar) Ik ben zo benieuwd … Maar jullie zijn duidelijk goed bezig. Hopelijk wordt het hem allemaal niet teveel. xx

  9. Hier een dochtertje geboren in december. 12 maanden jonger dan sommige klasgenootjes dus… Hierdoor heb ik de indruk dat ze vaak op de toppen van haar tenen moest lopen om hen bij te benen (figuurlijk dan :-)). In het eerste leerjaar was schrischrijven heel moeilijk, amper leesbaar. Na de paasvakantie plots een klik: super goed lezen en schrijven. Dit jaar is rekenen wat lastiger, maar ook nu gaat het tegen het einde van het schooljaar weer beter. Ze is een speels meisje, lijkt jonger dan haar klasgenootjes maar ligt goed bij de andere kindjes en gaat desnoods spelen met ‘de kleintjes’. Geef het dus zeker wat tijd, soms gaat het wat trager maar komt het wel goed. En zo niet, zoek je dan weer naar oplossingen. Ik kijk vooral naar haar welbevinden en gedrag op school, dat zegt meer dan resultaten. Succes!!

  10. Ik ben momenteel het boek How to raise boys van S.Biddulph ah lezen, Jongens zijn 6m tot een jaar trager met alles, en zouden eigenlijj een jaartje later moeten kunnen instappen in de lagere school. Aanrader dat boek,

  11. Ik zou hem vooral met rust laten en hem laten doen. Als hij moeite heeft met ‘druk’ en ‘moeten’, zal extra druk hem niet ten goede komen. Ik zou niet naar de school luisteren, die doen niet liever dan de hele dag kinderen pushen en commanderen om de groep te kunnen beheersen, zonder rekening te houden met de identiteit en de behoeften van het kind (praktisch onmogelijk). Het belangrijkste is dat hij zich goed in zijn vel voelt en een vrolijk jongetje is. Als hij continu gepusht wordt voor zaken waar hij nog niet aan toe is of niet graag doet, zal dat enkel leiden tot frustratie, en boosheid. Dit terwijl de kindertijd een tijd moet zijn van spel en plezier. De school zet u ook onder druk, ik zou er niet intrappen, maar doen wat uw moedergevoel zegt. Zou kijken voor een andere school, want de kans is groot dat het daar gaat mislopen.

    • Hey Anne, dankjewel voor je bezorgdheid, ik begrijp je punt absoluut… Maar er wordt langs geen enkele kant gepusht… het is een piste die we een kans geven en dan zien we wel weer… finn vindt het alleszins heel fijn voorlopig 🙂
      liefs!

  12. Ik dacht toen ik het zinnetje las dat je het zeker voor het onzekere ging nemen, dat jullie hem nog een jaartje gingen laten kleuteren.
    In de derde kleuter bij oudste was o.a. de motoriek ook niet wat het moest zijn, maar voor de rest was me mee met het hele verhaal. Voor de juf was blijven zitten niet echt een meerwaarde, maar het eerste leerjaar zou zoveel druk voor haar betekenen.
    Daarom besloten wij toch om te laten verder kleuteren, en gingen kijken naar een speelleerklas, steineronderwijs (waar ze sowieso nog een kleuterjaar moest doen) en dit werd dan ook de optie waar we zijn voor gegaan.
    WIj zagen het scenario zoals Marie omschrijft (tot paasvakantie moeilijker kunnen volgen) niet zitten voor onze dochter. Kijk vooral naar je kind, en volg je moedergevoel en probeer de druk van de omgeving te negeren .
    Wij zijn het principe indachtig “wat erin zit, komt eruit”, en wat er niet inzit dus ook niet (obvious). Wanneer dat het geval is, dat bepaalt het kind zelf!

  13. Er zijn romantischere dingen dan op je huwelijksverjaardag om 6 uur wakker gemaakt te worden met de droge melding dat je dochter in bed heeft gekakt. Een uur later zat de oudste (drie jaar) rechtop in zijn bed, pamper los, ook gekakt. Net voor ik klaar was om te vertrekken, waren ze elkaar aan het knuffelen. Het is niet perfect en tegelijkertijd wel.

    Hij doet het goed op school, heel goed zelfs. Stikkapot ‘s avonds. Sommige zaken gaan ook trager, zoals kaka op het potje. Maar het simpelste en het moeilijkste tegelijk is hem tijd geven. Tijd om letterlijk en figuurlijk te groeien. In dat klein karakter, in gewoontes en in die absurde chaos dat een leven moet voorstellen. Heel mooi dat je focust op zijn talenten en de positieve zaken. We zouden het zelf ook veel meer moeten doen. Voor hen, maar ook voor onszelf. Aanvaarden dat we maar ons best kunnen doen, net als hen, en dat het nondedju maar eens goed genoeg moet zijn.

  14. Eergisteren las ik een interview in een (oudere) Dag Allemaal over jou. De laatste vraag over je zoon Finn was zo herkenbaar dat ik er een foto van trok! Ik stuurde ze naar mijn ouders, broer en zus met als ondertitel:”ik heb een interview gegeven in Dag Allemaal! 😉 Zoveel gelijkenissen, natuurlijk ook omdat mijn zoon ook Finn heet en 5 jaar is. Onze geboortelijsten lagen zelfs tesamen in de Prinses op de Erwt, want wij kregen toen een cadeautje dat voor jou Finn bestemd was! We hebben het braaf teruggegeven hoor! In ieder geval gaan onze ‘Finnen’ er ook zeker komen, weliswaar iets trager, iets onzekerder, …. ? Ik ben er zeker van dat met de volle inzet van de kine, de sterke begeleiding op school en de intensieve ondersteuning van de ouders, onze jongens hun weg wel zullen vinden. Heel veel succes in september!

  15. Blijkbaar hebben de Finnen het wat moeilijker. Vorig schooljaar kregen wij het advies onze Finn nog een jaartje te laten kleuteren en ik moet zeggen dat wij ervan geschrokken waren. Tegenwoordig wordt er zoveel van kindjes verwacht. De eerste paar dagen op school waren de hel. Finn zag zijn oude klasgenootjes op school en hij smeekte mij om naar het eerste leerjaar te mogen gaan. Mijn moederhart brak in twee. Ondertussen zijn we een week verder. Hij vraagt nog steeds naar zijn vriendjes maar zien wel dat hij het fijn vindt in de derde kleuterklas. Nog steeds zijn we niet overtuigd of we de juiste keuze hebben gemaakt. Hoe heeft jouw zoontje zijn eerste week ervaren?

    • Dag Sharon,
      Het voorbije jaar heeft me geleerd dat we niet te snel moeten panikeren… en de juffen ook niet eigenlijk 🙂 Vertrouwen in het kind en het tempo van het kind is zo belangrijk. Maar natuurlijk ook extra hulp en steun geven waar het kan… Finn gaat nog altijd extra naar kine en logo, maar kreeg op het einde van het eerste leerjaar een positief rapport. Eentje dat helemaal anders was dan hetgeen waarmee hij aan het jaar begonnen was… Hij is nu ook vlot gestart in het tweede leerjaar… Veel liefs en succes!
      Erika x

  16. Dag Erika,

    Bedankt voor jouw antwoord. Alles hangt ervan af hoe gemotiveerd het kind is en hoe de school hem stimuleert. We hebben eventjes getwijfeld om hem naar een Freinetschool te sturen omdat bij Finn het probleem speelsheid is. Uiteindelijk dan toch geopteerd om hem te laten kleuteren maar meer en meer hoor ik van andere ouders dat zijn school enorm prestatiegericht is. Iets wat wij jammer genoeg niet wisten. Nu slaat de twijfel natuurlijk weer toe.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.