Drie weken lang heb ik mogen doen alsof deze zwarte bolide van mij was. Maar het sprookje is voorbij nu. Het staren aan de schoolpoort ook. Er resten mij alleen nog heerlijke herinneringen en funky foto’s. Terwijl ik als vanouds weer de ziel uit mijn lijf trap om de jongens in een ongemotoriseerde fietskar te transporteren.
Oh waar is de tijd toch? Mijn eCargo bike was een knap staaltje Scandinavisch design, voortgestuwd door Duitse vernuftigheid: het Bosch eBike systeem. Dat bestaat uit een aandrijfeenheid met motor, een regeleenheid, sensoren, een accu en een stuurdisplay. Het display maakt de bediening mogelijk en fungeert tegelijk als fietscomputer.
Voor alle duidelijkheid: Bosch maakt dus zelf geen elektrische fietsen, enkel de aandrijfsystemen. Maar die kunnen door de juiste professionals op zowat elk merk en elke type fiets geïnstalleerd worden. In mijn geval op een hipster-exemplaar van Butchers & Bicycles, made with love in fietsstad Kopenhagen.
De eCargo bike lijkt op een bakfiets. Maar dan één die vooruit vliegt. Mijn leven was zoveel makkelijker toen hij er nog was. Mooier ook, zeker met het zonnetje erbij. Ik reed heel relaxt mooie gemiddeldes van 20 à 25 km per uur. Iets grotere afstanden afleggen per fiets vormde dus allerminst een probleem toen. Geen files meer, geen zoektocht naar een parkeerplek. Wel lekker uitwaaien en een gezellige babbel doen met de kinderen onderweg. Ook zij genoten heel hard trouwens. Van het uitzicht daar vooraan en van de sensatie. Voor hen begon telkens een nieuw avontuur wanneer ze de laadbak inkropen.
De kinderen waren ‘s ochtends ook effectief sneller op school dan wanneer we met de auto gaan. Dubbel zo snel zelfs in vergelijking met de gewone fiets(kar). En hun moeder was ook een stuk minder uitgeput na de taxiservice.
Nu, eerlijk is eerlijk. De eerste ritjes had ik een beetje schrik. Je moet echt leren om wat te gaan liggen in de bochten en gewoon vooruit te kijken of naar de plek waar je naartoe wil, in plaats van naar de laadbak en je kinderen daarin. Ook aan het gevoel van die twee wielen en al het gewicht vooraan, moet je even wennen. Bovendien heb je stevig wat plek op het fietspad en een behoorlijk grote draaicirkel nodig. En weer op gang geraken na een stop aan een rood licht lukt ook niet meteen moeiteloos.
Maar! Niks dat je niet geleerd krijgt! Eens je de juiste feeling te pakken hebt, is het echt héérlijk cruisen met de eCargo bike. Zeker op het platte(re) land of in de suburbs. Voor een ritje door de stad heb je iets meer durf en kunde nodig.
Ik ben trouwens ook een paar keer boodschappen gaan doen met mijn bolide. Kwestie van de wagen eens wat anders te laden. Tot 100 kg kan erin!
Allez kom, waar wacht je nog op? Elektrisch fietsen is de toekomst sweeties! (In 2015 werden er voor het eerst meer eBikes dan gewone stadsfietsen verkocht. Maar liefst 1 op de 3 verkochte fietsen in België in 2015 was een eBike!) En er is zeker een type fiets (al dan niet met een bak of met een kar eraan vast) dat bij jou, je leven en je gezinssituatie past. En sowieso past er op die keuze altijd een Bosch eBike systeem.
(De zebra-shirts van de jongens komen van bij Grey Kids Clothing.)