Misschien kraai ik nét iets te vroeg victorie, maar kom, als je zijn mindere periodes belicht, moet je ook plaats durven maken voor de mooie momenten. Ik heb het dan over het parcours van mijn oudste zoon Finn. Want die is de laatste weken ongelooflijk veranderd. Alweer. En deze keer nog eens in zeer positieve zin. Halleluja!
Niet dat het een braaf dutske geworden is, dat nu ook weer niet. Finn blijft een fel jongetje dat zeer goed weet wat hij wil en nog beter wat hij niet ziet zitten. En van een motje hier en een pitske daar is hij ook nog altijd niet vies. Maar dat hoeft niet (meer) zo erg te zijn. Op voorwaarde dat zijn zachtere kant vaak genoeg de bovenhand haalt én hij zijn grenzen goed genoeg blijft aanvoelen. Aan mij/ons om die duidelijk te blijven aflijnen.
Wat er dan wel gewijzigd is? Wel, het duivelse grijnsje van weleer is verdwenen. Hij luistert beter, is liever, aanhankelijker, extraverter én meer geïnteresseerd. Hij staat open voor de wereld en wil bijleren. Dat is heerlijk om zien. En maakt het (samen)leven een stuk aangenamer. Ook in de klas is er verandering merkbaar. Alleen van puzzelen wil hij nog steeds niet weten. Laat de anderen maar rustig 100 stukjes leggen, Finn is perfect tevreden met een stuk of 10. Want dan is het ook niet zo belangrijk of je al dan niet met de randjes begint.
Ach, hij zal het uiteindelijk ook wel doen. Gewoon wat later dan zijn leeftijdsgenootjes. Als hij er écht zin in heeft. Daarvoor iets proberen te forceren, is vergeefse moeite. Zo consequent is en blijft hij wel.
En ik heb mij daar bij neergelegd. Serieus deze keer. Want een moeder die oprecht rust gevonden heeft omdat ze haar kind neemt zoals het is, geeft die boodschap onbewust door aan dat kind in kwestie. Daar ben ik redelijk van overtuigd. Hij voelt nu dat ik denk: “Lieve Finn, ontdek je talenten en verken je emoties maar rustig, op je eigen tempo. Dat is een even goed tempo als alle andere tempo’s. Uiteindelijk komt het allemaal goed, want je bent best een geweldig kind.”
Dat en de tijd die simpelweg zijn werk heeft gedaan. Het kind is een paar weken ouder én dus wijzer. (Bij)leren gaat snel als je jong bent.
