Hallo 2017! Wij zijn er klaar voor. Of toch ongeveer.

Ik ben er klaar voor, voor dat nieuwe jaar. Gelukkig maar, want de eerste week is alweer gepasseerd.

Mijn kerstvakantie viel deze keer zowaar onder de noemer ‘rustig’ te klasseren. Wat nachtgebraak op oudjaar niet te na gesproken. Een kerstmarktje hier, een tripje naar zee daar. En maar een werkdag of drie. Veel tijd dus voor mekaar. Gezin, familie, vrienden. Tijd om op te ruimen ook. In mijn huis en in mijn hoofd. Heerlijk.

En ondertussen zijn zelfs de koffers voor onze eerste reis van 2017 gepakt. Het is dus nog niet gedaan met de rust, nee. Nog heel even presenteren vandaag, op het BK cyclocross in Oostende, en morgen vliegen we dan naar… Aruba. Tien dagen vitamine D tanken en batterijtjes laden. Lucky me. Ik besef dat hoor. Maar anderzijds kiezen we echtwel heel bewust voor dit soort tripjes. Gaan wanneer het kan, want een freelancer neemt anders altijd wel een jobke aan. En het is misschien de laatste keer dat we buiten de schoolvakantie met z’n allen weg kunnen. (Finn start in september in het eerste leerjaar.)

Benieuwd wel hoe die twee tjoepjes van mij de verre reis dit keer gaan verteren. Zuid-Afrika vorig jaar was een voorzichtig, maar geen zaligmakend succes.

Voor Finn ben ik er redelijk gerust in. Die zal zich al die uren onbeperkte schermtijd op het vliegtuig niet meteen beklagen. Hij is ook echt in een recordtempo aan het ‘groeien’ de laatste weken. Zeker zonder broer in de buurt, durft hij zelfs zonder meer voorbeeldig te zijn. Ok, het luisteren kan af en toe nog wat beter en sneller vooral, maar het kind eet goed, slaapt flink (al stond ie een paar dagen geleden, diep in de nacht, totaal versuft op de gang en wilde hij eerst pipi doen in de wasmand en vervolgensin bad!) en is- hou u vast- als een gek beginnen tekenen. De rust die daarmee gepaard gaat, mag voor mij eeuwigblijven duren. Wat. een. zaligheid. Zo moeten ouders van meisjes zich dus continu voelen.

Voor the other one, kleine Rowen, hou ik mijn hart dan wel weer vast. Dat ventje is de laatste tijd mijn schaduw, een magneet, een plakijzer. Echt niet normaal. Overal waar ik ga, staat hij ook binnen de 3 seconden. Mama is alles en moet alles doen. Alsof er nog melk uit mijn borsten komt. Doet iemand anders een poging, is die sowieso tevergeefs. Of het nu over aankleden of te slapen leggen gaat, mama mag dan gewoon terug van start beginnen. Heftig hoor, zelfs op het toilet en in de douche wijkt hij amper van mijn zijde. Geclaimd en gegijzeld voel ik me dan. (Als ik niet in huis ben, zijn er blijkbaar veel minder issues. Gelukkig. Maar ook een beetje pijnlijk voor mij.)

Bovendien slaapt Rowen dramatisch slecht. Hij heeft ontdekt dat hij uit zijn bed kan klimmen en doet dat dan ook zodra we uit het zicht zijn. Gevolg: ik blijf erbij, in een stoel naast zijn bed, tot hij slaapt. Soms duurt dat 5 minuten, soms een uur. Maar there’s no other option helaas. Alle andere methodes zijn getest en leiden puur tot meer hysterie en agressie. Met uiteindelijk hetzelfde resultaat: dat ik ernaast zit tot hij eindelijk gekalmeerd is en snurkt. Doe ik dat niet, blijft hij uren wakker. Tot middernacht als het moet. Compleet zot gedraaid. Altijd weer dat bed uit om mama te zoeken. En sowieso komt ie ergens halverwege de nacht naar het ouderlijk bed getrippeld. Waar hij zich dan, geruisloos (nu ja), tussen ons in nestelt. Gezellig tot op zeker hoogte, maar niet houdbaar natuurlijk. Benieuwd of een verandering van omgeving de routine kan doorbreken. En of hij door de warmte misschien ook iets minder intens in zijn belevingen wordt. Want geloof me, als Rowen transformeert in een tijger of in spiderman, dan heb je dat wel gezien. En zeker gehoord. Soms zit ie zelfs zo erg in zijn rol dat ie het niet meer nodig vindt om op tijd bij z’n potje te geraken. Terwijl hij het maar al te goed kan.

Maar hey, topkind voor de rest. Vrolijk, guitig, levenslustig. Geweldig knuffelbaar. Om op te vreten zo schattig. Altijd klaar voor een nieuw avontuur. En slim ook wel. Denk ik. Al vindt iedere ouder dat van zijn kind, vermoed ik. Nee, hij is gewoon heel alert en superverbaal. Zegt veel na en pikt snel nieuwe dingen op. Zijn woordenschat lijkt al enorm veel groter dan die van Finn op dezelfde leeftijd.

Enfin, benieuwd dus… Ik plan alleszins om keihard met de flow te gaan. En dan horen jullie het wel. Tot binnen een week of twee!

14 Tips voor meer quality-time met je kinderen.

erika van tielen
(foto: Marco Mertens)

14 Tips voor meer quality time met je kids. NIET van moetens uiteraard, ik doe en probeer ook maar wat. WEL van you never know dat je er iets aan hebt. Ik heb de tips- of voorzichtige aanbevelingen, zoals ik ze eigenlijk liever noem- verzameld voor mijn boek HAPPY MAMA en lees ze sindsdien af en toe zelf ook nog eens door. Omdat ik weet dat er goeikes bij zitten, die ik toch altijd weer vergeet.

  1. Zoek het niet te ver. Iets samen doen is beter dan niks samen doen.
  2. Laat je niet afleiden door gsm, tv of een eindeloze to-do lijst in je hoofd. Focus je even volledig op je kind. De kwaliteit- intensiteit zelfs- van het samenzijn is belangrijker dan de duur of de frequentie ervan.
  3. Zet je gms radicaal uit als je bij je kind bent. Als zoon- of dochterlief in bed ligt, is er nog tijd genoeg om te werken of te facebooken.
  4. Toon oprecht interesse in de leefwereld van je kind. Hoe was het vandaag? Wat heb je gedaan in de opvang/ op school? Met welke kindjes heb je gespeeld? Maar overval je kind evenwel niet meteen met een arsenaal aan vragen, laat het even de dag voor zichzelf verwerken. Hier krijgen we net voor bedtijd de meeste (en beste) verhalen te horen.
  5. Het kan helpen om een activiteitenlijstje op te stellen met daarop realistische activiteiten die je elke dag samen met je kind kan doen. Je kan dan een onderscheid maken tussen dagen waarop je veel en dagen waarop je weinig tijd hebt.
  6. Haal samen met je kind grapjes uit met papa (mama) of met andere familieleden of vrienden. Dolle pret gegarandeerd.
  7. Ga het kriebelgevecht aan met je zoon of dochter.
  8. Of doe een wedstrijdje gekke bekken trekken. Vergeet geen foto’s te maken om de resultaten later door papa (mama) te laten beoordelen.
  9. Organiseer een pyjama-party voor het hele gezin. Sleep matrassen, kussens en slaapzakken naar de living en kampeer één nachtje in je eigen huis.
  10. Paardje rijden of als een varkentje onder je arm hangen, vindt elk kind geweldig plezant. Kruiwagentje spelen is ook een topper.
  11. Lees voor het slapengaan een verhaaltje voor, overloop samen de voorbije dag en zeg nog even dat je je kind héél graag ziet. Zoete dromen liggen dan voor het rapen.
  12. Zing samen en zo luid mogelijk zijn of haar favoriete liedje van het moment. En vergeet niet om er een leuk dansje bij te doen.
  13. Als je meerdere kinderen hebt, doe dan eens een activiteit met elk kind apart. Ze vinden die exclusieve aandacht heel bijzonder. En ook voor mama en papa is het fijn en relaxed.
  14. Je kan een quality-time schema opstellen. Zo kan je elke avond teasen naar de volgende dag en kan je kind echt uitkijken naar een gezamelijke activiteit. Een voorbeeldje: maandag= verteldag (boekjes lezen, samen oude foto’s bekijken…), dinsdag= beweegdag (je voetbalt samen, speelt tikkertje…), woensdag= complimentjesdag, donderdag= knuffeldag, vrijdag= traktatiedag (bijvoorbeeld met een lekker hapje of drankje na een drukke schoolweek, zoals een beetje chips, een snoepje of een lekker sapje) en zaterdag= ik-kiesdag (het kind mag de activiteit zelf bepalen. Naar de speeltuin gaan bijvoorbeeld of een ijsje eten.)