Over mijn was en mijn plas. En mijn afval.

Ik hang ‘m zo veel mogelijk buiten, mijn was. De propere dan toch. Daar heb ik jullie vorig jaar rond deze tijd ook al over verteld.

Want telkens je de was te drogen hangt – buiten aan een droogmolen of zelfs binnen aan een droogrek – spaar je je was, het milieu én je portemonnee. Een klein gebaar dat een groot verschil kan maken. Brabantia helpt je daar maar wat graag bij trouwens, met stijlvolle droogrekken en droogmolens in verschillende formaten.

Welke droogoplossing je ook kiest, Brabantia en WeForest planten er in ruil een boom voor in Africa’s Great Green Wall. Hoe geweldig is dat? Sinds het begin van de Love Nature- campagne in 2015 zijn er zo al meer dan 700 000 bomen geplant. En dit jaar hopen de partners de kaap van het miljoen te overschrijden.

En ook de New Icon van Brabantia is een bijzonder zinvolle aankoop. Die stijlvolle pedaalemmers ruimen immers niet alleen je eigen afval op. Met de aanschaf van een New Icon steun je eveneens The Ocean Cleanup, in hun strijd om zo veel mogelijk plastic uit de oceanen te vissen.

Erika experimenteert: op reis met Pegase.

Een paar weken terug, tijdens de krokusvakantie, heb ik mijn jongens én mijn ouders getrakteerd op een reisje naar de Turkse Rivièra. Het werd een topvakantie ter plaatse, daar heb ik het eerder al eens over gehad. Maar ook onderweg was het fijn, met dank aan de premium service van Pegase. Privileges all the way, écht waar. En die renderen alleen maar éxtra hard als je kinderen bij hebt.

Zo werden we thuis opgehaald én weer afgeleverd met een luxueus privé taxi-busje. Aan de check-in mochten we via de fast lane. En de wachttijd tot aan het boarden hebben we totaal ontspannen gespendeerd in de VIP lounges van Brussels én Antalya Airport. Eten en drinken à volonté daar, gratis wifi én rust. Zo fijn dat ik bijna hoopte dat onze vluchten vertraging hadden.

Meer weten? Elk type vakantie heeft zijn exclusieve Pegase privileges. Wij kozen voor een upgrade van onze vliegvakantie. Maar er zijn ook waanzinnige voordelen als je kiest voor een autovakantie, een ontdekkingsreis, een exotische vakantie of een citytrip.

Erika presenteert: de Fat Moose zandbak.

Ik ben dan toch gezwicht, ja.

Wij hebben een nieuw speeltje in de tuin: de FATMOOSE SandSeat zandbak.
Esthetisch verantwoord én uitgerust met een klapdeksel dat je tot zitbank kan omtoveren.

De jongens zijn fan. En hun moeder ook. Alleen moet ze nu natuurlijk nóg vaker stofzuigen.

We namen er trouwens ook de SmartFoil Antiworteldoek bij. Kwestie van geen ongedierte en wortels te kweken!

Erika bekent: ik heb stoute kinderen.

Eerlijk duurt het langst lieve mensen. En levert ook meer op dan het hoog houden van de schijn. In het beste geval misschien zelfs wat herkenning en troost. En die zou ik wel kunnen gebruiken ja.

Niet dat je me zover krijgt dat ik zeg dat ik gefaald heb als moeder. Zo helder kan ik het nog wel bekijken. Maar helemaal goed pak ik het precies toch ook niet aan, die opvoeding van mijn kinderen. Mijn twee luide, bijzonder levenslustige kleuters. Die overal opgemerkt worden. En niet zelden in weinig positieve zin.

De jongste kan zich nog verschuilen achter de zogeheten terrible three. Heeft zijn broer ook mogen doen destijds. Maar five zou toch funky moeten zijn, dedju?

Ze zien mekaar doodgraag, mijn jongens. En toch geeft de ene de andere vaak liever een djoef op de mulle dan een liefdevolle knuffel. Ze weten best wanneer het allemaal wat stiller mag of zelfs moet. En toch scheppen ze er plezier in om juist dan hun keeltje nog wat verder op te zetten. Ze beseffen heel vaak perfect dat ze beter kunnen, en toch doen ze dat bewust niet.

“Blijf van mekaars lijf. Eet verder. Eét verder. Finn, je bent weer vergeten dat je aan het eten bent. Blijf daar af. Laat je broer gerust. Raap dat op aub. Meen je nu dat je dat melkje weer omver gegooid hebt? Die boterhammen zijn goed zoals ze zijn. Gisteren moesten ze zoals bij opa, nu zijn ze zoals bij opa en is het weer niet goed. Wat zeg je dan? Juist ja, pardon/alstublieft/dankuwel. Kleed je verder aan. Je hebt nog geen schoenen aan. Vraag gewoon wat je nodig hebt lieve schat in plaats van meteen hysterisch te panikeren. Nee, je gaat die dikke jas aandoen anders ga je kou hebben. Stap in de auto aub. Aan je eigen kant. Geef die tut terug aan je broer aub. Stop met ruzie maken over dat ‘dingetje’. Waarom willen jullie toch altijd per se met hetzelfde spelen, jullie hebben tonnen speelgoed verdorie! Blijf in je bedje liggen aub. Ga terug naar je bedje aub. Het interesseert me niet wie er begonnen is. Jullie zullen allebei wel iets gedaan hebben. Enzoverder enzovoort…”

Waarom? Waarom toch? Waarom maken ze het hun moeder soms zo verdomd moeilijk? Waarom leren ze zo weinig bij? Waarom snappen ze na al die tijd nog altijd niet dat de ochtend-en avondrituelen voor iedereen een stuk aangenamer zouden verlopen als ze voor één keer meewerkten? De procedure is elke dag exact dezelfde, waarom doen ze niet eens spontaan wat van hen verwacht wordt? Waarom zien ze niet in dat braaf zijn een pak meer oplevert dan stout zijn?

Soms, enfin, meer dan mij lief is, voel ik mij een soort sergeant. Altijd drillen. Altijd opjagen. Iets te vaak mijn stem verheffen. De wanhoop uitschreeuwen. De goesting krijgen om fysiek pijn te doen zelfs, in de ijdele hoop dat dát wel een oplossing zou zijn. Dat ze dan wél de klik zouden maken. Maar zo ben ik niet. Echt niet. Zo wil ik ook niet zijn.

Nu voor je me vertelt dat er heus wel andere manieren zijn… Lief en kalm heb ik ook geprobeerd, hoor. Blijf ik proberen zelfs. Alles geduldig uitleggen. Positief zijn en belonen als het kan. Straffen en streng zijn als het moet. Maar allemaal met even veel of eerder even weinig effect. Een oplossing is altijd geweldig tijdelijk. In de long run is er geen blijvende vooruitgang. Frus-tre-rend, niet normaal.

En toch weet ik dat het goed komt. Ooit. In een zo dichtbij mogelijke toekomst pleassssse. Voor ik compleet gaga word. Want eigenlijk ben ik heel stabiel van nature. En blij. En content. En op een dag moeten mijn crazy kinders dat ook wel zien en voelen en… overnemen. Ja toch?

Er zijn trouwens nog altijd een hoop waanzinnig fijne momenten. Die mag ik nooit vergeten. Dan zie ik de mooie mensen die diep vanbinnen in die kleine monstertjes verscholen zitten. Nee, ik zou ze voor geen geld ter wereld willen missen, mijn jongens. Hoe vaak ik ze ook (binnensmonds) vervloek. Weet je trouwens dat ze de eersten zijn om hun mama te komen troosten als ze haar zelf hebben doen huilen?

I love them to pieces. En juist daarom doet hun dagelijkse circus me soms zo vreselijk veel pijn.

Pret met Rowen, part I.

Na maar liefst 11 lijstjes Fun met Finn is het hoog tijd voor een allereerste Pret met Rowen. Klinkt iets minder allitererend, I know, maar de inspiratie wil even niet mee. En de inhoud is belangrijker dan de titel, toch?

Gek eigenlijk dat het zo lang geduurd heeft voor onze jongste een eigen rubriek te pakken heeft. Z’n mondje staat niet bepaald stil. Hij is veel sneller beginnen praten dan zijn broer en doet het bovendien liever, spontaner én beter. Het kind heeft op drie jaar écht al een behoorlijk uitgebreide woordenschat. Al vergelijk ik zijn repertoire vooral met dat van Finn natuurlijk, en die is toch altijd meer een man van daden dan van woorden geweest.

Anyway, het is een feest om Rowen bezig te horen. Voor alles heeft en geeft ie een uitleg. En soms blijft hij- alsof hij de aandacht nog harder naar zich toe wil zuigen- even licht stotterend hangen: “Ma, ma, ma, ma… .” Om dan vervolgens zijn visie, bemerking of oplossing uit de doeken te doen. De werkwoorden minder goed vervoegd dan een tijdje terug weliswaar. Maar bon, dat schijnt een normale fase te zijn.

Wij horen ‘m, tussen al die gekkig- en slimmigheden die vaak zo goed geformuleerd zijn dat de mop er (te) snel af is, heel graag deze oneliners geven:

“Ik ga da meer ni doen.” Dat hij het dus niet meer gaat doen. Ja schattig is ie genoeg, hoor. Braaf iets minder. Maar zo komt hij er toch altijd een beetje mee weg.

“Niks! Nihiks!” Nog voor we onraad ruiken, verklapt onze kleinste jongen zichzelf. Heerlijk.

“Wawel!” Als in ‘wél waar’.

“Papot!” Stuk dus.

“Zo is dat niet mama!” Hij weet het altijd beter dan zijn moeder uiteraard.

Fun met Finn, part XI.

Mijn liefste Finnemansje, wat word je groot en slim. En wat begin je moeilijke vragen te stellen…

  • “Mama, haal je baby’s bij de dokter?”
  • “Zat ik ook al in jouw buik toen jij in omi haar buik zat?”
  • “Als wij nog een baby krijgen en die weent, dan mag ik die aan jou geven hé?” (Puur hypothetisch, voor alle duidelijkheid!)
  • Reuzen bestaan niet, maar boeven wel hé? En zombies ook hé?”
  • “Gebruik je oren Finneman!” “Ik wil geen oren hebben mama!”

Meer leuke uitspraken van mijn oudste kleuter lezen? Hier ondermeer!

Hallo 2017! Wij zijn er klaar voor. Of toch ongeveer.

Ik ben er klaar voor, voor dat nieuwe jaar. Gelukkig maar, want de eerste week is alweer gepasseerd.

Mijn kerstvakantie viel deze keer zowaar onder de noemer ‘rustig’ te klasseren. Wat nachtgebraak op oudjaar niet te na gesproken. Een kerstmarktje hier, een tripje naar zee daar. En maar een werkdag of drie. Veel tijd dus voor mekaar. Gezin, familie, vrienden. Tijd om op te ruimen ook. In mijn huis en in mijn hoofd. Heerlijk.

En ondertussen zijn zelfs de koffers voor onze eerste reis van 2017 gepakt. Het is dus nog niet gedaan met de rust, nee. Nog heel even presenteren vandaag, op het BK cyclocross in Oostende, en morgen vliegen we dan naar… Aruba. Tien dagen vitamine D tanken en batterijtjes laden. Lucky me. Ik besef dat hoor. Maar anderzijds kiezen we echtwel heel bewust voor dit soort tripjes. Gaan wanneer het kan, want een freelancer neemt anders altijd wel een jobke aan. En het is misschien de laatste keer dat we buiten de schoolvakantie met z’n allen weg kunnen. (Finn start in september in het eerste leerjaar.)

Benieuwd wel hoe die twee tjoepjes van mij de verre reis dit keer gaan verteren. Zuid-Afrika vorig jaar was een voorzichtig, maar geen zaligmakend succes.

Voor Finn ben ik er redelijk gerust in. Die zal zich al die uren onbeperkte schermtijd op het vliegtuig niet meteen beklagen. Hij is ook echt in een recordtempo aan het ‘groeien’ de laatste weken. Zeker zonder broer in de buurt, durft hij zelfs zonder meer voorbeeldig te zijn. Ok, het luisteren kan af en toe nog wat beter en sneller vooral, maar het kind eet goed, slaapt flink (al stond ie een paar dagen geleden, diep in de nacht, totaal versuft op de gang en wilde hij eerst pipi doen in de wasmand en vervolgensin bad!) en is- hou u vast- als een gek beginnen tekenen. De rust die daarmee gepaard gaat, mag voor mij eeuwigblijven duren. Wat. een. zaligheid. Zo moeten ouders van meisjes zich dus continu voelen.

Voor the other one, kleine Rowen, hou ik mijn hart dan wel weer vast. Dat ventje is de laatste tijd mijn schaduw, een magneet, een plakijzer. Echt niet normaal. Overal waar ik ga, staat hij ook binnen de 3 seconden. Mama is alles en moet alles doen. Alsof er nog melk uit mijn borsten komt. Doet iemand anders een poging, is die sowieso tevergeefs. Of het nu over aankleden of te slapen leggen gaat, mama mag dan gewoon terug van start beginnen. Heftig hoor, zelfs op het toilet en in de douche wijkt hij amper van mijn zijde. Geclaimd en gegijzeld voel ik me dan. (Als ik niet in huis ben, zijn er blijkbaar veel minder issues. Gelukkig. Maar ook een beetje pijnlijk voor mij.)

Bovendien slaapt Rowen dramatisch slecht. Hij heeft ontdekt dat hij uit zijn bed kan klimmen en doet dat dan ook zodra we uit het zicht zijn. Gevolg: ik blijf erbij, in een stoel naast zijn bed, tot hij slaapt. Soms duurt dat 5 minuten, soms een uur. Maar there’s no other option helaas. Alle andere methodes zijn getest en leiden puur tot meer hysterie en agressie. Met uiteindelijk hetzelfde resultaat: dat ik ernaast zit tot hij eindelijk gekalmeerd is en snurkt. Doe ik dat niet, blijft hij uren wakker. Tot middernacht als het moet. Compleet zot gedraaid. Altijd weer dat bed uit om mama te zoeken. En sowieso komt ie ergens halverwege de nacht naar het ouderlijk bed getrippeld. Waar hij zich dan, geruisloos (nu ja), tussen ons in nestelt. Gezellig tot op zeker hoogte, maar niet houdbaar natuurlijk. Benieuwd of een verandering van omgeving de routine kan doorbreken. En of hij door de warmte misschien ook iets minder intens in zijn belevingen wordt. Want geloof me, als Rowen transformeert in een tijger of in spiderman, dan heb je dat wel gezien. En zeker gehoord. Soms zit ie zelfs zo erg in zijn rol dat ie het niet meer nodig vindt om op tijd bij z’n potje te geraken. Terwijl hij het maar al te goed kan.

Maar hey, topkind voor de rest. Vrolijk, guitig, levenslustig. Geweldig knuffelbaar. Om op te vreten zo schattig. Altijd klaar voor een nieuw avontuur. En slim ook wel. Denk ik. Al vindt iedere ouder dat van zijn kind, vermoed ik. Nee, hij is gewoon heel alert en superverbaal. Zegt veel na en pikt snel nieuwe dingen op. Zijn woordenschat lijkt al enorm veel groter dan die van Finn op dezelfde leeftijd.

Enfin, benieuwd dus… Ik plan alleszins om keihard met de flow te gaan. En dan horen jullie het wel. Tot binnen een week of twee!

Jouw en mijn favoriete posts van 2016.

Ik heb serieus wat bij mekaar geschreven in mijn tweede blogjaar. En jullie hebben dat allemaal flink gelezen. Waarvoor zot veel dank. Echt. En een dikke zoen.

Ik zet mijn en jouw favoriete posts van 2016 nog even op een rijtje bij deze. Voor zij die iets gemist zouden hebben of voor zij die deze pagina misschien nog maar net ontdekt hebben.

  1. Mogen mijn kinderen nog even kind zijn aub?
  2. Fun met Finn: zijn leukste uitspraken, part X.
  3. Erika bekent: mijn kinderen eten boterhammen met choco.
  4. Krapulekesdag.
  5. 5 jaar Finn, 3 keer feest.
  6. Circus Rowen
  7. Stop de klok: ik heb twee kleuters in huis.
  8. Erika blikt terug op de zomer van 2016.
  9. Ik ben vier en ik vind het niet altijd leuk hier.
  10. Over hoe het moederschap de band met mijn familie nog sterker maakte.

De 20 beste webshops van 2016.

Omdat ik graag mooie spullen koop. Liefst spullen van bij ons. Met liefde gemaakt of bij mekaar gezocht.

Dit waren het voorbije jaar mijn 20 favo online adresjes (in willekeurige volgorde!):

1.Elle Milla
Alles wat Sarah selecteert is trendgevoelig, maar nooit té. Stijlvol bovenalles. En zo waanzinnig makkelijk te combineren.

2.Hippe schoentjes
Een waar online schoenen-, sokken- en tassenparadijs voor kinderen en hun mama’s.

3.Ducksday
Ducksday is een Belgisch merk,designed in Keerbergen, dat als sinds een jaar of vier spullen maakt voor (heel) jong volk dat graag buiten speelt. Welk weer het ook is. Omdat eindeloos ravotten een basisrecht is.

4.Kids with Flair
Geweldige interieurspullen, hebbedingen en een immens (terug) naar school-aanbod.

5.Muzemie
Originele, kwalitatieve kinderkleding voor boys en girls tussen de 0 en de 12 jaar. En daarnaast ook een pak accessoires en geweldige hebbedingen.

6.Six Hugs and Rock ‘n roll
Het superstoere kindermerkje (met af en toe ook een heerlijke twinningsweater voor mama of papa!) van Annechien Smolders.

7.Confetti Kinderboetiek
Eén van de weinige niet-online winkels die ik nog trouw bezoek. In Schilde. Maar als je te ver uit de buurt woont: Karen heeft ook een webshop!

8.Naturino
Topschoentjes voor kinderen. De stijl gaat van klassiek over sportief naar trendy. Er zijn sneakers, mocassins, sandalen en slippers. Voor jongens en voor meisjes. Maar 1 ding hebben ze allemaal gemeen: het zogenaamde sand effect. De zool van elk paar is zo geconcipieerd dat de voetjes van je koters precies de juiste ondersteuning krijgen en toch hun vrijheid behouden.

9.Duifhuizen.nl
De coolste reiskoffers. Immens veel keuze.

10.Boof
Strakke, stoere jeansbroeken die net zo comfortabel zitten als een legging. Of als een joggingbroek, zo u wil. Want ze noemen het de jogg jeans. Verkrijgbaar in vier kleuren. Voor jongens en meisjes. Baby’s, kleuters en tieners.

11.Bench
Cosy kleertjes waar we mee buiten kunnen komen. Streetwise enwarm, nu de ochtenden en avonden toch al een flink stuk kouder zijn. Streetwear voor mannen, vrouwen en kinderen.

12.Puriy
Hippe soft-sole mocs, made in Peru. Zacht, super van kwaliteit en volledig handgemaakt. Bovendien steun je met de aankoop een heel mooi project in Peru: een sociale onderneming waar kwetsbare vrouwen een opleiding krijgen en tewerkgesteld worden.

13.Otters en Flamingo’s
Een vrolijke webshop vol budgetvriendelijke, pre-loved kleertjes van absolute topmerken als MAAN, Simple Kids, Fred&Ginger, Aymara, Imps&Elfs, Gold, American Outfitters, Lily-Balou en Bellerose. Een walhalla dus voor moeders/vaders met veel smaak, maar zonder groot budget. En je verkoopt hier ook in no-timeje eigen te kleine of beu-gedragen kinderkleren.

14.Moms to the max
Originele outfits van eerlijke merkjes. Aan fijne prijzen bovendien.

15.Vente Exclusive
Hele fijne (Belgische) mode- en lifestyle merken, tegen kortingen tot wel- hou u efkes stevig vast- 70 procent.

16.Sweet Milly
Eerst was Sweet Milly enkel een fotozaak, nu is het ook een superfijne webshop voor iedereen met een babyon the way of kleine kinderen in huis. Naast prachtige geboortekaartjes, maken ze ook gepersonaliseerde doopsuiker en toebehoren voor op de kinderkamer. Allemaal in de stijl van het geboortekaartje!

17.Col-or-seeds
Een jong merk in postkaarten en toebehoren. Bezielster en fotografe Nathalie Jansen is dol op mooie foto’s (uiteraard!), kleur en strakke, grafische teksten. Seeds staat voor het feit dat je eerst iets moet zaaien voor je het kan oogsten. Color verwijst simpelweg naar de kleurrijke stijl van de fotografe.

18.Buy a smile
De winsten van Buy a Smile worden integraal doorgestort aan sociale organisaties wereldwijd. De meeste producten zijn dan ook- met veel liefde- handgemaakt door de doelgroepen van diezelfde sociale organisaties. Alle spullen hebben een verhaal en een impact. Shoppen gaf nog nooit zoveel voldoening!

19.Tadaaz
Tadaaz biedt kaarten aan voor de belangrijke mijlpalen in het leven.Oftewel Cards for Happy Moments.Denk: geboorte, doop, communie, huwelijk, feestjes allerhande en kerst. In heel uiteenlopende stijlen en in verschillende vormen en formatenbovendien. Al dan niet met plaats voor een foto(-collage).

20.Mijn eigen boekje
Hier kan je een gepersonaliseerd boekje maken voor je (klein-/pete-)kind. Namen, huidskleuren, locaties,… Je kan het allemaal naar believen aanpassen. En de hoofdrollen in het verhaal worden sowieso vertolkt door het kind zelf en zijn of haar naaste familieleden. Op die manier herkennen ze zich zowel in de tekst als in de illustraties.

Six Hugs & Rock ‘n Roll verjaart en wij mogen meevieren!

Six Hugs & Rock ‘n Roll, het superstoere kindermerkje (met af en toe ook een heerlijke twinning sweater voor mama of papa!) van Annechien Smolders wordt vandaag 4 jaar. Hoera! En proficiat! En keep up the good work! En al. En zo.

Met de code ‘Erika’ krijg je daarom nog t.e.m 4 december 20 procent korting op je bestelling + een leuke verrassing in je pakketje.

Euh… Waar wacht je nog op?
Wij gaven alvast het goeie voorbeeld.

six-1six-2six-8six-4

Meer over Six Hugs & Rock ‘n Roll lees je hier. En hier ook eigenlijk.