Erika bekent: mijn kinderen eten boterhammen met choco.

Alle respect voor Sofie Dumont. Ik vind dat een knappe en aangename vrouw die ik al eens graag bezig zie op mijn tv. Maar vorige week tijdens de ochtendshow van het zusje op Qmusic, zei ze iets waar ik een paar minuten later nog van aan het bekomen was.

Haar kind heeft nog nooit ever een (witte) boterham met choco gegeten. Ze gruwde zelfs nog maar bij de gedachte. Zelfgemaakte cacaopasta, dat kon nog net. Voor de rest was de brooddoos van dochterlief bijna dagelijks een ster waard. Of zo leek het toch. Zo verfijnd en gevarieerd.
Nu pas op, het gesprek ging over gezonde voeding voor kinderen en gezien dat haar stokpaardje is, is ze het vermoedelijk min of meer aan zichzelf verplicht om geweldig consequent te zijn op dat vlak. Maar ik bleef desalniettemin verbouwereerd achter. En met een reuzegroot schuldgevoel. Mijn kinderen verzetten namelijk wél een paar potten choco per schooljaar. En dat bruine goedje durft bovendien al eens uitgesmeerd te worden op een witte boterham. Ik weet ook wel dat daar weinig voedingsstoffen inzitten hoor, maar het is nu eenmaal een heerlijke combi. Weet ik uit eigen ervaring. En soms is het bruine brood op bij de bakker. Of in de automaat. En ben ik blij dat ze een witte boterham eten in plaats van geen boterham.

Voor alle duidelijkheid: ‘s middags krijgen ze geen choco in de brooddoos. Te veel smurrie. In plaats daarvan geef ik ze even weinig verantwoorde en totaal oncreatieve boterhammen met kaas of vlees. Soms met wat kerstomaatjes erbij. Halleluja. Meer is het niet en meer moet het volgens mij ook niet zijn. Mijn kinderen maken op school toch veel te weinig tijd om te eten. De speelplaats roept, dus dat lunchpakket kan nooit snel genoeg naar binnen gewerkt worden. En boterhammen gaan dan nog net iets vlotter het mondje in dan een slaatje, een lactosevrije quiche of een zelfgemaakte mueslibar. Om maar een paar funky alternatieven te noemen. Soms verdwijnt er zelfs helemaal niks tussen de lippen. En krijgt moeder de hele reutemeteut ‘s avonds netjes terug geleverd. Uitgedroogd en door mekaar geklutst. Sorry, maar dan ben ik oprecht blij dat ik de avond ervoor geen uur tijd gestoken heb in dat lunchpakket.

Betekent dit nu dat mijn kinderen moeilijke eters zijn? Verre van. Thuis eten ze meer en makkelijker. Ze lusten alles. Met periodes weliswaar. Finn eet zelfs sushi, mosselen en havermout. En Rowen drinkt graag soya- en amandelmelk. Ik bied ze alles aan wat wij ook eten of in het vizier krijgen. Maar ik dring niks op. En I choose my battles, zoals in elke andere opvoedingsoorlog die ik voer.

Of dat het mij niet kan schelen wat mijn kinderen al dan niet eten? Integendeel. Ik vind gezond eten belangrijk, ook al ben ik zelf geen keukenprinses. Maar ik probeer wel altijd het ruimere plaatje te zien. Mijn kinderen hebben energie voor tien, zijn nooit ziek (hout vasthouden!!) en zien er- spreek met tegen als je ‘t anders opmerkt- behoorlijk fit uit. Dus ik geloof ten zeerste en ten stelligste dat ze binnenkrijgen wat ze nodig hebben. Niet te veel en niet te weinig. Veel gezond en af een toe ook een beetje minder gezond. Maar nee, ik zit dus niet elke maaltijd het aantal chiazaden te tellen.

Wat er dan wel aan de hand is?
Dat ik door alle voedselhypes en –goeroes, massa’s mekaar tegensprekende onderzoeken en de overvloed aan #healthyhashtags op social media, toch een beetje onzeker ben geworden. En dat dat, besef ik nu, totaal nergens voor nodig is.

Want, wat hebben we- of ik alleszins- uiteindelijk geleerd?

  1. Alles kan, maar met mate. Snoepen mag dus af en toe. En de pot choco is hier nog lang niet verbannen. Mama houdt ook van een pak friet of een reep chocolade op tijd en stond.
  2. Een kind leert meer van wat het thuis ziet, dan van wat het opgelegd krijgt. Wij trekken dus zelden een zak chips open als we tv kijken (tenzij er iets te vieren valt!). Maar we gaan ook relaxt om met eten én sporten vaak. Elke dag het goeie voorbeeld proberen geven, heeft op het einde van de rit meer impact dan per se die granola door te strot te willen rammen. Denk ik zo, in alle bescheidenheid.
  1. Lees, informeer je, maar luister vooral naar je eigen gevoel. En je eigen lichaam. En moedig je kinderen aan om hetzelfde doen.

Voila, smakelijk!

(Deze column verscheen eerder in het superfijne magazine Zappy Ouders.)

16 Comments

  1. Heel herkenbaar. Mijn dochter (4) eet warm op school en meldt het trots als ze haar groentjes opgegeten heeft. Ook thuis eet ze haar groenten (meestal) op, maar ze geniet evenzeer van een boterham met choco en een ‘rolletje’ (een stukje opgerolde hesp/varkensworst). Ook snoepen doet ze van alles waar suiker in zit: koekjes, chocolade, maar ook – en veel zelfs – fruit. En ze is ook zelden ziek en ze beweegt voor tien. Dus ja, een beetje gezond verstand en alles aanbieden zodat ze met die keuzes leren omgaan.

  2. Pick your battles en alles kan maar met mate…daar geloof ik ook sterk in.

    Bij ons ook geen pinterest boterhamdozen, maar ‘k weiger me daar ook schuldig over te voelen.

  3. Amen to that! 😉
    Ach, al dat gezever over die Pinterest-waardige Bento box-brooddozen en sh*t. Who cares.
    Al die mensen die de oren van je kop zeuren met wat je allemaal niet zou moeten eten en blablabla.
    Ik heb dan altijd zoiets van ‘Doe maar effe normaal, da’s al zot genoeg’ 😉
    Hier eten ze iedere ochtend een boterham met choco (en een kommeke cornflakes of havermout of muesli bij) en ‘s middags krijgen ze gewoon een boterham mee met vlees of kaas tussen. En… how shocking, ze lopen nog alle drie rechtop 😀

  4. Hier ook van dattum. En tijdelijk zijn het bij dochterlief zelfs witte boterhammen zonder korstjes, godbetert, want het meer grove meergranenbrood lukt nog niet zo goed met de pas aangemeten beugel. Dus neen, ik huiver geenszins als ik mijn voorraadkast opentrek en daar maar liefst drie verschillende potten choco (donkere, bruine met hazelnootsmaak van een welbekend merk en witte) plus ook nog een pot speculoospasta zie staan. Waarom zou ik ook? Mijn kinderen groeien, hebben energie, bewegen voldoende en eten gevarieerd, dus naast verse maaltijden met vlees of vis, groenten en fruit ook geregeld eens frieten met curryworst, diepvriespizza of andere non-healthfood. Het enige wat ze nog nooit gegeten hebben, is een homemade granolabar. Mijn schuld, geef ik eerlijk toe, want ik ben er zelf hoegenaamd geen fan van. Maar hey… als mijn jonge grut morgen een slaatje voor in de brooddoos vraagt, zal ik daar met alle liefde wat extra tijd voor uittrekken. Zo werkt dat bij ons, alles moet kunnen zolang de redelijkheid en het evenwicht maar bewaard blijven.

  5. HIer eet het kindje ook witte boterhammen met choco!
    Dikwijls als ontbijt, want dan eet ze wel. Als ik ze ‘s ochtends iets anders geef, vertrekt ze garantie zonder iets gegeten te hebben – en als 3-jarige heb ik liefst dat ze naar school vertrekt met wel een gevulde maag 🙂
    Daarbuiten een snoepje op tijd en stond, maar dat overheerst niet. Integendeel. Ge kunt haar zelfs meer plezier doen met een clementinneke of druifjes of komkommer, dan met een snoepke. En ze is gezond 😉

  6. Zalig artikeltje! Ik ga ook voor gezonde voeding in ons gezin maar word ook zo onzeker van de huidige trends. Liefst ben je tegenwoordig vegan of eet je a la Pascale Naessens. Het lijkt wel een misdaad als je brood eet! Daarnaast moeten we als fulltime werkende moeder heel veel sporten, liefst toch wel een marathon lopen of een personal trainer hebben, en om te relaxen yoga erbij doen ook. Geen wonder dat mensen een burnout krijgen. Trouwens ik keek onlangs naar ‘de keuken van Sofie’ toen Sofie bijna afkrurend antwoordde aan Katja Retsin: en jij sport nooit?! #shameonyou. Wat is toch mis met deze wereld. Dank je wel voor jou artikel . Ik herinner me weer dat normaal doen misschien het gezondste is op lange termijn.

  7. Helemaal mee eens!! Gezond eten? Graag, maar met drie kinderen is het niet altijd evident om ‘de food-regels’ van tegenwoordig te volgen! Gezond verstand gebruiken wel! 🙂

  8. Ik eet al heel mijn leven zoet beleg ‘s morgens, iets anders krijg ik niet binnen (ik ben intussen 27, nog geen mama), het lijkt mij gezonder om te ontbijten met zoet beleg dan helemaal niet. Uiteraard eet ik ‘s middags meestal geen choco op mijn boteham (of alles moest op zijn). Om het ‘de bakker heeft alleen nog wit-brood’ probleem (en dat was dit voorjaar bijna elke dag) op te lossen, bakken we nu zelf brood in zo’n broodbak oven. Nu denk ik wel dat als je twee grote eters hebt, je niet genoeg zal hebben met één zo’n brood voor 4 voor een hele dag (dus ontbijt + lunch).
    soit: een witte boterham met choco is trouwens keilekker 😉

  9. Ze zeggen niet voor niets, alles komt goed met tijd en boterhammen 😉
    En we weten allemaal dat er weinig dingen zijn die een boterham met choco niet kan oplossen.
    Ik denk dat het eerder haar manier van doen is, ik heb Sophie ook eens scherp horen reageren over “truffelolie”; Als je dat durft gebruiken moet je nog net niet naar de “truffeloliegevangenis”. Waarschijnlijk ligt die vlak naast de gevangenis van de “witteboterhammetchoco” en die van “iksportnooit”

  10. hélemaal dezelfde aanpak, terwijl ik voor mezelf wel de chiazaadjes tel ;), jammer maar helaas, ik moet er mij bij neerleggen gezonde voeding en mijn drie kinderen gaan geen beste vriendjes worden, choco zal het zijn smorgens. Smiddags kaas of veggie broodbeleg. En nu voel ik me een stuk beter nu ik dit gelezen heb 🙂

Leave a Reply to Mamafien Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.